آموزشی سه رکن انشا

[DELVIN]

هر انشاء اصولا از سه رکن يا سه قسمت اصلي تشکيل مي يابد که عبارتند از: مقدمه ، متن ، نتيجه.

 

[DELVIN]

الف - رکن اول يا مقدمه انشاء:

همچنانکه براي انجام هر کاري، مقدماتي را بايد فراهم کرد، براي انشاء هم مقدمه يا پيشگفتاري لازم است. چه اگر انشايي بدون مقدمه باشد، خواننده اش چنان احساس مي کند که انشاء از نصف شروع شده است.

مقصود از مقدمه اينست که نويسنده بايد قبل از قلمفرسائي در متن و اصل موضوع، مطالب و عبارات مناسبي را بنويسد که بطور مستقيم با موضوع مورد نظر در رابطه باشد و زمينه را براي بيان اصل موضوع، مساعد و آماده کند. پس هر اندازه در مقدمه انشاء، خوش ذوقي و دقت به خرج دهيم، به همان نسبت زمينه را براي نوشتن رکن دوم انشاء آماده تر خواهيم کرد و به نوشته خود ارزش خواهيم بخشيد.

 

[DELVIN]

ب - رکن دوم يا متن انشاء:

وقتي مقدمه را تمام کرديم، وارد متن انشاء مي شويم. منظور از متن انشاء همان قسمت اصلي موضوع است که بايد دربارة آن بحث و گفتگو کنيم. نويسنده بعد از آنکه از نوشتن مقدمه پرداخت، بايد به بيان متن بپردازد و هرچه مي داند در اين قسمت از انشاء بنويسد. البته در پيوند دادن مقدمه به متن بايد مهارت به خرج داد تا خواننده احساس نکند که مقدمه نسبت به متن انشاء يک وصلة ناجور است.

 

[DELVIN]

ج - رکن سوم يا نتيجه گيري انشاء:

انسان عاقل به هرکاري که اقدام مي نمايد، سعيش بر اينست که آن کار را به نحو شايسته انجام دهد و از آن نتيجه مطلوبي بگيرد؛ زيرا کار بدون نتيجه فايده يي نخواهد داشت. انشاء نويسي هم يک کار است. پس اگر از اين کار نتيجه خوبي حاصل نشود، نوشتة ما ارزش نخواهد داشت.

در رکن سوم انشاء که نتيجه گيري ناميده مي شود، نويسنده بايد از مجموع بحثهايي که در متن انشاء به عمل آورده است، نتيجه بگيرد و سعي کند که مفهوم کلي و معاني مهم همه نوشته هاي خود را در همان نتيجه خلاصه کند