اشعار درحال تایپ {سوخ زَهره} اثر •عسل کاربر انجمن رمان بوک•

[STARLET]

نام مجموعه اشعار: سوخ زَهره (سوختن دل)
ژانر: عاشقانه
شاعر: عسل
قالب: غزل
مقدمه:


دلُم تنگه، یارَم تو کوچه‌ها می‌چَرخه،
چشُم به راهت، هر گذر و هر دیوار می‌نویسه.

به آفتاب گُله می‌کنم: «چرا می‌تابی بی‌وفا؟»،
به باد می‌گم: «نِه خُرده، نَفریبی ما رو، بیا!»

مه صبحگاهی با شُعله‌های خیال می‌رقصه،
سرخی لب‌هات، خُرده‌ای آتَش تو دلُم، می‌سوزه.

چای دم می‌کنم و یاد تو می‌افتَی،
هر جرعه شعله‌ای‌ست بر قلبم، همچو خُرده‌ی ذره‌ها.

گربه روی دیوار می‌پره و طعنه می‌زنه،
می‌گم: «چی کار داری؟ دلُم پره از نَمه!»

باد می‌پیچه و می‌گه: «می‌دونه، عشقش پره از شِگفتی‌ها»،
به دیوار می‌خندم، دلُم پر از پچپچِ پنهانیِ عاشقی.

بوی نون و سبزه می‌پیچه تو حیاط خاطره‌ها،
دلُم پره از حسرت، می‌گم: «یارَم کجاست؟ دلُم پره از طوفانه‌ها!»

آسمون پر از رنگ و نَور و نغمه‌های دور،
می‌گم: «دلُم پیش تو، بیا که خالیست، پر از قصه‌ها!»

سُوخ زَهره یعنی دل سوخته و شعله‌ور،
می‌خندم، می‌گریم، عشقمون پر از یاد و اسرار.

باد می‌گه: «می‌دونه، عشقمون همیشگیه»،
و من می‌خندم، می‌گریم، همزمان، عاشقیه.



این شهر به زبان مشهدی سروده شده است.​

 

[STARLET]

با سلام.
شاعر عزیز، ضمن خوش‌آمدگویی و سپاس از انتخاب انجمن رمان بوک برای منتشر کردن
آثار خود؛ خواهشمندیم قبل از تایپ اشعار قوانین زیر را با دقت مطالعه کنید:
[قوانین اشعار در حال تایپ]

پس از گذشت ده پست، در تاپیک زیر درخواست نقد شورا دهید:
[درخواست نقد اشعار]

پس از ارسال پانزده پست می‌توانید درخواست جلد برای اشعار خود دهید:
[تاپیک جامع درخواست جلد اشعار]

پس از گذشت پانزده پست می‌توانید درخواست تعیین سطح برای اشعارتان بدهید:
‌[تاپیک درخواست تگ]

در صورتی که نمی‌خواهید به نوشتن اشعارتان ادامه دهید و یا سوالی دارید در این تاپیک اعلام کنید:
[تاپیک پرسش و پاسخ تالار شعر]

اگر اشعارتان به پایان رسید در این تاپیک اعلام کنید:
[اعلام پایان اشعار کاربران]

شاعران دقت کنند در صورتی که دو ماه تاپیکشان آپدیت نشود تاپیک بسته می‌شود.

●با آرزوی موفقیت شما
[ مدیریت تالار شعر]​

 

[STARLET]

هی دلُم پره، چو شمعی که در باد می‌لرزه،
چشمام دنبال تو، در کوچه‌های خاطره‌سازه.
به نسیم می‌گم: «بیار جلو، بگو به یارَم خبر»،
به ستاره می‌گم: «چراغ بزن، راهشو نشون بده دروَر!»

هر برگ پاییزی، نامه‌ای پر از شور و هوس،
هر شعله‌ی شمع، می‌رقصه با یادِ لب‌های تو بی‌موس.
می‌خندم و می‌گریم، جانم با هر نفس تازه می‌شه،
دلُم پره از تو، از تویی که در یادم جا می‌شه.

صدای بارون، هم‌نوا با ضربان قلبم،
عطر موهات، هر کوچه رو پروازه با خِشم.
ماه حسود از نور نگاهت کم می‌شه امشب،
دلُم در خیال تو، پروازه مثل پرنده‌ای زخمی.

چای صبحگاهی، با طعم اشک و خنده می‌سوزه،
باد بهاری، با بوی تو، دلُم رو می‌فروزه.
می‌خندم به جهان، که عشق ما دیوانه‌ست،
می‌گریم به گل‌ها، که هم‌راز غم عاشقانه‌ست.

​

 

[STARLET]

دلُم چو آیینه، شکستِ خیالِ تو بر دوشه،
صدا نمی‌مونه، اگه خنده‌ت از کوچه‌ها گوشه.

شبا به مهتاب می‌گم: «چرا روشناییت بی‌رنگه؟»،
بغضِ چراغِ کوچه، به حسرتِ نگاهِ تو آونگه.

به نسیم می‌سپارُم، پیام دِلِ پر خونُم،
ببر به سمت نگاهت، نذار بشه بی‌جنونُم.

ستاره‌ها همه شاهد، که چشمُم از غم تره،
طلسمِ داغِ جدایی، به قلبِ من آذرَه.

هر برگ پاییزی، ورق‌زن کتابِ غصه،
هر قطره بارونی، نِشونه‌ی دلِ پرقصه.

لبت چو جام شرابه، ولی دلم مستی نداره،
نگاهت آتیشِ ناب‌ه، که بی‌بهونه می‌سوزانه.

به خنده‌ت ای گلِ ناز، همه فلک رشک می‌بره،
به گریه‌هام خدا هم، تو آسمون اشک می‌چَره.

دوباره شعر و شُعله، به سی*ن*ه‌م آتش افروخت،
که عشقِ بی‌سرانجام، مرا به کامِ غم بسوخت.
​

 

[STARLET]

دلُم به یاد تو هر دم چو ابرِ پر اشکه،
بغضُم به خنده می‌شِکفه، غمُم به دل مَشکه.

به بوی زُلف سیاهت، نسیم مجنون می‌شه،
به رنگ لعل لبت، هر ستاره مفتون می‌شه.

فلک به رقص درآید، اگه بخندی یه دَم،
زمین و آسمون پرشه ز مهر و شور و حرم.

چو آهِ آتیشینُم، به آسمون می‌ره بالا،
چراغِ خونه‌ی دل، به یادِ چشمِ تو روشنّا.

شرابِ چشم سیاهت، دلُم گرفتاره،
خمارِ عشقت ای جان، تموم عالم نداره.

طلسم دوری و غم، چو برفِ خورشید می‌ریزه،
به خنده‌ت ای گلِ ناز، غمِ دلُم می‌گریزه.

بهار بی‌تو خزونه، جهان بی‌تو تیره و غمناک،
صبا بی‌عطرِ موهات، می‌سوزه از دلِ غمناک.

اگرچه داغ جدایی، نشسته بر سی*ن*ه‌م،
هنوز امید وصالت، چراغِ آیینه‌م.


​