مجموعه اشعار سپید اما پر از رنگ؛

[VIXEN]

در قطار صندلی‌ها را عوض کردیم؛
تو پنجره را می‌خواستی
و من می‌خواستم به تو نگاه کنم... ‌.

- محمود درویش؛

 

[VIXEN]

نفسى که مى‌کشم تو هستی؛
خونى که در رگ‌هایم مى‌دود
و حرارتى که نمى‌گذارد یخ کنم.

- شاملو؛

 

[VIXEN]

بامدادان که کبوترها
بر ل*ب پنجره باز،
سحر غلغله می‌آغازند
جان گل رنگ مرا
بر سر دست بگیر
به تماشاگه پرواز ببر
آه بشتاب که هم پروازان
نگران غمِ هم پروازند.

- هوشنگ ابتهاج؛

 

[VIXEN]

من از شِش جهت خودم هستم،
‏اما ‏از سمتی که صدایم می‌زنی
‏پَرنده‌ام .

‏- حسن آذری؛

 

[VIXEN]

تو آمدى
ز دور ها و دورها
ز سرزمين عطرها و نورها
نشانده اى مرا كنون به زورقى
ز عاجها ز ابرها بلورها
ما را ببر اميد دلنواز من
ببر به شهر
شعرها و شورها ...

- فروغ فرخزاد؛

 

[VIXEN]

به جُستجوی تو
بر درگاهِ کوه می‌گریم،
در آستانه‌ی دریا و علف.
به جُستجوی تو
در معبرِ بادها می‌گریم
در چارراهِ فصول،
در چارچوبِ شکسته‌ی پنجره‌یی
که آسمانِ ابرآلوده را
قابی کهنه می‌گیرد.
- شاملو؛

 

[VIXEN]

سپاس باد شما را
سپاس باد شما را
محبوب من به مرگ نشست
اکنون می‌توانید
بر مزار این شهید
باده‌ای سر دهید
و شعرم از پای درآمد.
آیا جز ما
هیچ ملتی در دنیا
شعر را شهید می‌کند؟
بلقیس
آن زیباترین شاه‌بانوی «بابل»
بلقیس
آن موزون‌ترین نخل در سرزمین «عراق»
هنگامی که می‌گذشت
طاووس‌ها با او می‌خرامیدند
و آهوان از پی‌اش می‌دویدند.

 

[VIXEN]

باز، روزی نو در راه است
و تو باید که مُسلّح باشی— با عشق، اندیشه، ایمان، شادی …
چاره‌ای نیست عزیز من!
سهم ما از میلیارد‌ها سالْ حیات و حرکت
ذرّه‌ی بسیار ناچیزی‌ست.
این سهم را، چه کسی به تو حق داد
که با خستگی و پیریِ روح
با بلاتکلیفی، با کسالت، دودِلی
به تباهی بکشی؟
باورکُن!
زندگی را، پُر باید کرد.

 

[VIXEN]

دستانِ محبوبه‌ام
چون بال‌های قو
در میانِ موهایم غوطه می‌خورند
مردمانِ جهان
نغمه‌ی عاشقانه می‌خوانند
به تکرار.
من هم زمانی
نغمه‌ی عاشقانه می‌خواندم
اکنون نیز
همان‌ها را آواز می‌کنم
از همین روست که کلامِ نافذ
از اعماقِ سی*ن*ه
با مِهر
سر ریز می‌کند.

 

[VIXEN]

من چه زود می‌میرم
از شنیدنِ یک لبخند!
آگاه است او
از او که مثلِ من است.
از آلودگی به دور، از تاریکی به دور، از توطئه به دور!
چشم‌ها را یک لحظه ببند
از کلماتِ ساده‌ی عجیب و ارزانِ خودمان بخواه!
آرزو کن!
آرزو کن آن اتفاقِ قشنگ رُخ بدهد
رویا ببارد
دختران برقصند
قند باشد
بوسه باشد
خدا بخندد به خاطرِ ما!
ما که کاری نکرده‌ایم.