مجموعه اشعار سیدعلی اصغر موسوی

[;FOROUGH]

سیدعلی اصغر موسوی

 

[;FOROUGH]

شکیبا مرد میدان‌ها، دلِ دائم شکیبت را
میان شعر می‌جویم نه اندوه غریبت را

اگرچه صبح عاشورا به چشمان می‌نهم مولا
بهشتانه شمیم تربت ِطِیب طبیبت را -

و می‌گریم :"بُکاءَ الفاقِدین" هر دوچشمی را
که دارد داغ‌ها بر دل، رخ از خون خضیبت را -

 

[;FOROUGH]

ولی همواره می‌بالم به قدّ و قامت نامی
که ده‌ها قرن افکنده به خواری، صد رقیبت را!

تمام خیر در ظاهر، تمام خیر در باطن
جهان در ترجمه عاجز، مواعید نصیبت را!

نمانده از تمام شرّ به گیتی هیچ عنوانی
بنازم قدرتِ پنهانیِ "امن یجیب"ات را

 

[;FOROUGH]

چه مصداقی ازین بهتر که در میدان نشان دادی:
به نوزادان، علی اصغر، به پیران هم، حبیبت را!

برای عشق حق بردی به قربانگاه جان خود
بنازم در میان داغ‌ها، صبر عجیبت را!

خدا هم در کنار پرچم خونرنگ عاشورا
نشان داده به عالم دائماً، نام نجیبت را

حسین و هم حسن هر دو، دل و جان "سعا" هستند
مکن شرمنده‌ی احسان درین ساعت، ادیبت را

 

[;FOROUGH]

(تکثیر احساس)

نمی‌گویم که این فرصت، تو را، تدبیر خواهد شد
درنگت ساده می‌گوید، که رفتن دیر خواهد شد

نگاه از آینه بردار، کاین چشمان افسونگر
گرفتار خزان عشق، در تقدیر خواهد شد!

نگاه از آینه بردار، بغض مَشک را بنگر!
که با خون گلویت هم‌زمان تبخیر خواهد شد

نگاه از آینه بردار، ای آیینه‌ی غیرت!
عطش کامان عصمت را، خطر درگیر خواهد شد

تو آن سروی که با آزادگی نخجیر می‌گیری!
شکار قامت شیر اوژن‌ات، شمشیر خواهد شد

 

[;FOROUGH]

بخوان "تَبّت یَدا"، آن که تو را آزرده می‌خواهد
که پیش از آتش دوزخ، خودش تحقیر خواهد شد

هلا، ای نور یاسین! در شط خون، دلربایی کن
که این "شق‌القمر"، این‌بار عالمگیر خواهد شد

سحر نزدیک و تو شمع شبستانِ غریبانی
مپرس از گیسوانی که به داغت، پیر خواهد شد؟!

همه دیدند می‌بوسید، دستان تو را مولا (ع)
که یعنی با همین دست: آسمان، تسخیر خواهد شد

صدایت می‌زنند از آسمان، بشتاب، پر بگشا
که عشق این‌بار با احساس تو، تکثیر خواهد شد‌