متفرقه شازده کوچولو

[DELVIN]

 

[DELVIN]

دست آخر مسافر کوچولو درآمد که:

آدم‌ها کجاند؟

آدم تو کویر یک خرده احساس تنهایی می‌کند.

مار گفت:

پیش آدم‌ها هم احساس تنهایی می‌کنی.

 

[DELVIN]

اما تو اخترک تو که به آن کوچکی است

همین‌قدر که چند قدمی صندلیت را جلو بکشی

می‌توانی هرقدر دلت خواست غروب تماشا کنی.

-یک روز چهل و سه بار غروب آفتاب را تماشا کردم!

و کمی بعد گفتی:

-خودت که می‌دانی… وقتی آدم خیلی دلش گرفته باشد از تماشای غروب لذت می‌برد.

-پس خدا می‌داند آن روز چهل و سه غروبه چه‌قدر دلت گرفته بوده.

اما شازده کوچولو جوابم را نداد

 

[DELVIN]

شازده کوچولو : تو سواد داری؟

روباه گفت : سواد مال آدماست

من شعور دارم

 

[DELVIN]

شازده کوچولو پرسید :

آدام می گویند نیش مارها کشنده است؟

مار گفت:

زخم زبان خودشان که بدتر است.

آدم ها همیشه ناامیدت می کنند بچه جان

تنها کاری که هم خوب بلدن همین یکیست.

 

[DELVIN]

شازده کوچولو از گل پرسید : آدمها کجایند ؟

گل گفت : باد به اینور و انورشان میبرد این بی ریشگی حسابی اسباب دردسرشان شده

 

[DELVIN]

اخترک دوم مسکن آدم خود پسندی بود.

خود پسند چشمش که به شازده کوچولو افتاد از همان دور داد زد:

-به‌به! این هم یک ستایشگر که دارد می‌آید مرا ببیند!

آخر برای خودپسندها دیگران فقط یک مشت ستایش‌گرند…

 

[DELVIN]

اخترک اول مسکن پادشاهی بود که

با شنلی از مخمل ارغوانی قاقم بر اورنگی بسیار ساده و در عین حال پرشکوه نشسته بود

و همین که چشمش به شازده کوچولو افتاد داد زد:

-خب، این هم رعیت!

شازده کوچولو از خودش پرسید:

او که تا حالا هیچ وقت مرا ندیده چه جوری می‌تواند بشناسدم؟

دیگر اینش را نخوانده‌بود که دنیابرای پادشاهان به نحو عجیبی ساده شده

و تمام مردم فقط یک مشت رعیت به حساب می‌آیند.

 

[DELVIN]

شازده کوچولو پرسید : از کجا بفهمم وابسته شدم؟

روباه جواب داد: تا وقتی که هست نمی فهمی

 

[DELVIN]

شازده کوچولو پرسید: کی اوضاع بهتر میشه؟

روباه گفت : از وقتی که بفهمی همه چیز به خودت بستگی داره