بیوگرافی شاعر | خاکشیر اصفهانی

[BALLERINA]

 

[BALLERINA]

زاده: ۱۳۰۰ (قمری) اصفهان
درگذشت: ۲۶ ذی القعده ۱۳۷۵ (قمری)(۷۵ سال)
اصفهان: آرامگاه تخت فولاد(تکیه گلزار).اصفهان
پیشه: شاعر، غزل سرا
سبک: غزل سرا
شهر زادگاه: اصفهان

 

[BALLERINA]

سید جعفر موسوی ملقب به خاکشیر اصفهانی (زاده ۱۳۰۰ قمری اصفهان- درگذشته ۲۶ ذی القعده ۱۳۷۵ قمری اصفهان) از شاعران اهل ایران در عهد قاجار و پهلوی است.

تولد:
خاکشیر اصفهانی یا سید جعفر موسوی، فرزند سیداسماعیل، شاعر هزل سرای معاصر است. وی در ابتدای کار شاعری، صراحی تخلص می‌نمود. دیوان وی شامل حدود ۱۵۰۰ بیت غزل و رباعی و دیگر قالبهای شعر است.
وی در جلفا به کلاهدوزی و جولاهی مشغول بود. وی با شعرای عهد خود دوستی داشت. خاکشیر بسیار خوش‌اخلاق و محجوب بود و بر خلاف محتوای اشعارش که هزل بود خودش انسانی بسیار باحیا بود. باوجود روحیه شوخ‌طبع و این که هزل دستمایه آثار وی بوده‌است، او هیچگاه شعری در هجو کسی نسرود. دیوان او در سال ۱۳۳۵ جمع‌آوری و چاپ شد. صغیراصفهانی و فصیح از دوستان وی بودند. خاکشیر، مجرد بود و به‌طور مشترک با سید یوسف موسوی، برادر کوچک‌تر خود در محله چوب‌بست شیش بیدآباد واقع در خیابان مسجد سید در یک خانه زندگی می‌کردند.
خاکشیر در ۲۶ ذی قعده ۱۳۷۵ ق برابر با ۱۴ تیر ۱۳۳۵ خورشیدی درگذشت و جسدش را در تکیه گلزار تخت فولاد اصفهان دفن کردند.

 

[BALLERINA]

سبک شعری:
خاکشیر بیش از هر چیز در تضمین اشعار بزرگانی چون حافظ، سعدی، فردوسی، باباطاهر و دیگران و گنجاندن ضرب‌المثل‌ها در اشعارش توانا بود. اغلب اشعار وی هزل و شوخی است. وی از خواندن اشعار خود چه اشعار هزل و چه اشعار جد اجتناب داشت.

 

[BALLERINA]

نمونه اشعار

یا رب من اگر گناه کردم تو ببخش
ور نامه خود سیاه کردم تو ببخش
گفتند به من که: از ره راست برو چپ رفتم و اشتباه کردم تو ببخش

سحر آمدم به کویت که ببینمت نهانی
ارنی نگفته گفتی دو هزار لن ترانی
همه بر در تو آیند و روند بهر حاجت
بخودت قسم روا نیست مرا ز در