هنر شاهکارهای هنر تزىٔینی

[..Shadow..]

این دلیل است که بیشتر جواهرات متعلق به زمانهای پیش از تاریخ در قبرستانها به دست آمده. خنجر و جام طلای کلاردشت و گردن بندهای زیویه و مارلیک از همین قبیل می‌باشد. ولی مردم ایران در زمان هخامنشیان معتقد به خدای یگانه بودند و به رجعت مردگان روی زمین عقیده نداشتند . بنابراین جواهرات مردم در آن زمان از مقبره ها به دست نیامده بلکه بیشتر آنها در باقیمانده‌های خانه‌ها و کاخ امرا و پادشاهان بوده است.

 

[..Shadow..]

مقصود از جواهر‌سازی فقط ساختن دستبند و گوشواره و گردن بند نیست بلکه سیمین و زرین و تخت و تاج جواهر نشان و تزیینات لباس و مرکب و خیمه و بارگاه را نیز باید جزو آن به حساب آورد.

 

[..Shadow..]

جام معروف خسرو پرویز که در کتابخانه ملی پاریس محفوظ است و در نمایشگاه هفت هزار سال هنر ایران در معرض نمایش قرار داده شده بود شهرت جهانی دارد . در داخل این جام طلا ، نقش خسرو‌پرویز در روی تخت شاهنشاهی در حال نشسته نشان داده شده و اطراف این نقش به سنگهای قیمتی و رنگین مزین گردیده است. جام خسرو‌پرویز در همان زمانهای قدیم به عنوان یادگاری از ایران یا هدیه ای از طرف پادشاهان وارد کلیسای سن ونی در پاریس شده و بعداً در قرن اخیر به کتابخانه ملی انتقال داده شد.

 

[..Shadow..]

تمام جواهرات مکشوفه از زیویه در کردستان وارد موزه ایران باستان نشده اند . قسمتی از آن به خارج ایران رفته و امروز در موزه های اروپا و امریکا و درمجموعه های خصوصی محفوظ می‌باشد .

 

[..Shadow..]

این جواهرات متعلق به حدود سه قرن (در قرن ۱۱ تا قرن ۸ پیش از میلاد مسیح)می باشد و احتمالاً صاحب آن در مقابل حمله دشمن از ترس چپاول و غارت آن را در زیر خاک پنهان کرده بوده است.

 

[..Shadow..]

در حدود سال ۵۰ سال پیش نظیر چنین دفینه ای در منطقه نامعلومی از استر آباد (گرگان کنونی) پیدا شد و از ایران خارج شد و با اینکه از آن عکسبرداری شد ولی معلوم نیست اکنون در کدام منطقه دنیا می باشد . دفینه دیگری در منطقه ای از آذربایجان به نام حسنلو پیدا شده که قسمتی از آن وارد موزه ایران باستان گردیده و جام طلای معروف حسنلو جزو آن است.

 

[..Shadow..]

جواهر سازی در دوران‌های اسلامی نیز در کشور ما رونق زیاد داشته و مراکز آن شهرهای اصفهان و شیراز و زنجان می‌باشد . تخت طاوس که به سنگهای قیمتی نشانده شده کار اصفهان است .