آموزشی شعر و تفاوت‌های آن با نثر

[HAN]

12- نثر از قوانین دستوری پیروی می‌کند، به این صورت که هر واژه ای در آن باید در جای مشخص خود قرار بگیرد، اما در شعر، شاعر موظف به پیروی از دستور و ساختار زبان نیست، بلکه با جابجایی کلمات به آن‌ها تصویر و الهام بخشیده است.

 

[HAN]

13- نثر همواره با زمانه و تاریخ خود همراه است و در زمانه‌ی خاصی شکل می‌گیرد؛ ولی شعر کاملا عکس این موضوع است و نمی‌توان آن را محدود به زمانه خاصی کرد.

 

[HAN]

 

[HAN]

سخن آخر ​

هم نثر و هم شعر دو شکل رایج از آثار ادبی با مفاهیم متفاوت هستند. تفاوت نثر و شعر در ادبیات فارسی نثر در ادبیات به زبانی ساده در قالب پاراگراف‌هایی نوشته‌ می‌شود که هدف اصلی آن انتقال پیام به مخاطب است. از سوی دیگر، شعر در ادبیات در قالب بیت‌هایی با سبک زیبایی‌شناسانه و الهام‌بخش سروده می‌شود که از الگوی منحصر به فردی همچون آهنگین بودن و دارابودن قافیه و وزن برخوردار است.

 

[HAN]

با این وجود باید این را دانست که از تفاوت نثر و شعر در ادبیات فارسی می‌توان این‌گونه برداشت کرد که هیچ‌کدام از این دو سبک نوشتاری بر دیگری ارجحیت ندارد و هر دوی آن‌هابرای اینکه بتواند پیامی را به خواننده منتقل کند و روح، احساس و هیجانات او را درگیر کند، لازم است. بنابراین هم شعر و هم نثر جایگاه مهم و تعیین‌کننده‌ای در ادبیات فارسی دارند.

 

[mobina01]

تفاوت شعر و نثر در چیست ؟

مدیریت تالار شعر​

 

[mobina01]

شعر یک واقعه‌ ناگهانی است، از سکوت بیرون می‌آید و به سکوت بر‌می‌گردد. شعر سخنی است خیال انگیز که از اقوالی موزون و متساوی ساخته شده باشد. از روزی که انسان شعر را شناخته است، آن را ملازم وزن یافته و آهنگ و وزن شعر، او را مسحور و مفتون خویش ساخته است.

 

[mobina01]

زبان شعر بسیار دقیق تر و عالی تر از زبان نثر است

 

[mobina01]

شعر و نثر هر دو از حروف و کلمه ساخته می‌شوند. به هر دو، کلام اطلاق می‌شود. در این جهت از همدیگر فرق نمی‌کنند. آنچه شعر و نثر را از هم جدا می‌سازند این عوامل است؛

 

[mobina01]

ـ هر کلامی که از وزن عروضی «متساوی» و «متکرر» و قافیه‌ واحد برخوردار باشد، آن کلام شعر است نه نثر.
البته این معیار، به اشعار کلاسیک اختصاص دارد، وگرنه، شعر نو نه وزن دارد و نه قافیه اما به آن، شعر اطلاق می‌گردد. پس اینکه وزن و قافیه را به عنوان معیار تعیین کردیم، فقط در جهت اثباتی آن می‌باشد یعنی هر کلامی که وزن (متساوی و متکرر) و قافیه داشته باشد، شعر است. اینگونه نیست که اگر نداشته باشد نثر است.