تمدن شهر سوخته

[Avaexolover]

سیستان و بلوچستان یکی از استان‌های پر جاذبه ایران است که بنا‌های تاریخی زیادی دارد. قلعه سه کوهه، کوه قدیمی خواجه، دهانه غلامان و چندین جاذبه گردشگری دیگر سیستان و بلوچستان در میان باستان شناسان از اهمیت ویژه‌ای برخوردار می‌باشد. شهر سوخته منطقه‌ای در زابل است که شاید معروف‌ترین جاذبه تاریخی این استان به حساب می‌آید.

برای شما ممکن است عجیب باشد که ۳۲۰۰ سال پیش از میلاد، در دوران عصر برنز و تمدن جیرفت، مردم ایران یکی از بزرگترین و پیشرفته‌ترین شهر‌های دنیا را ساختند. شهری که ۲۸۰ هکتار مساحت داشت و باستان شناسان اشیائی را کشف کردند که بشر صد‌ها سال بعد توانست آن‌ها را بسازد.

​

 

[Avaexolover]

معرفی شهر سوخته زابل
شهر سوخته در ۵۶ کیلومتری زابل و مابین رود هیرمند و دریاچه هامون قرار دارد. این شهر ۵۰۰۰ ساله فقط یک منطقه مسکونی نبود بلکه شامل قسمت صنعتی، قبرستان و بخش هم برای قرار دادن بنا‌های یادگاری می‌شد. جالب است بدانید تنها ۸۰ هکتار از شهر، مسکونی بود.

چرا شهر سوخته مدرن‌ترین شهر آن زمان بود
سال‌های پیش، هنگامی که باستان شناسان در حال بررسی شهر سوخته بودند، نکات جالبی را راجع به شهر یافتند:
شهر سوخته در آن زمان، یکی از بهترین صنعت‌های نساجی را داشت چرا که باستان شناسان توانستند ۱۲ نوع بافت پارچه را پیدا کنند. این پارچه‌ها در واقع هنگامی که باستان شناسان در حال بررسی قبر‌ها بودند، بر تن اجساد یافتند. همچنین صنعت‌های موفق دیگری هم در شهر سوخته زابل بود که به جواهرسازی و سنگ تراشی می‌توان اشاره نمود که این ها هم با توجه به جواهرات و اشیائی که در قبر‌ها کشف شدند مشخص گردید. جالب است بدانید جهت آبرسانی و سیستم فاضلاب شهری، از سامانه‌های سفالی استفاده می‌شد که کاملا هم مدیریت شده بوده و در آن زمان، منظم‌ترین و پیشرفته‌ترین سامانه آبرسانی و فاضلاب شهری به حساب می‌آمدند.

 

[Avaexolover]

هنگامی که باستان شناسان قبر‌ها را بررسی می‌کردند، در قبرشماره ۶۷۰۵، جسد زنی را دیدند که چشم سمت چپش مصنوعی بود. اما این چشم مصنوعی با چیزی که ما فکر می‌کنیم متفاوت است. چشم مصنوعی آن زن در واقع نوعی چربی جانوری است که با موادی ترکیب شده و از همه جالب تر، مویرگ‌های چشم هم که ضخامتی کمتر از نیم میلیمتر دارد توسط مفتول‌های طلایی بر روی آن ترسیم شده است.

 

[Avaexolover]

علت نامگذاری شهر سوخته زابل
با توجه به آثار سوخته و خاکستر‌هایی که در شهر کشف شده، باستان شناسان گفتند این شهر چند هزار سال قبل از میلاد در آتش سوخته است لذا نام شهر سوخته را بر رویش گذاشتند. اما باستان شناسان ایتالیایی که در سال ۱۳۵۷، به مدت ۱۱ سال در حال بررسی شهر بودند، آب و باد را علت اصلی خالی از سکنه و ویران شدن شهر سوخته نامیدند چرا که به دلیل حمله‌های صورت گرفته از جانب قوم‌های مختلف، مسیر رود هیرمند تغییر یافت و، چون صنعت، مهم‌ترین منبع درآمد مردم شهر بود و در اطراف شهر، کوره‌های زیادی وجود داشته است، خاکستر‌ها مربوط به آن کوره‌ها بودند.