باستان شناسی شهر پمپئی | شهر سوخته

['elahe]

ویرانه‌های پمپئی در نزدیکی شهر ناپل، کومونهٔ در ناحیهٔ کامپانیای ایتالیا قرار دارد. در آنجا آثاری از بناها و مردم شهر و مناطق باستانی پمپئی که بر اثر فوران آتشفشان کوه وزوو (وزویوس) ویران شده به چشم می‌خورد.[۱] پمپئی در کنار هرکولانیوم و بسیاری از مجموعه مناطق مسکونی اطراف در منطقه؛ عمدتاً به صورت ویرانه ۴ تا ۶ متر (۱۳ تا ۲۰ فوت) زیر خاکسترهای آتشفشانی و خاک که در اثر فوران آتشفشان که در سال ۷۹ پس از میلاد اتفاق افتاد، مدفون شدند. این احتمال مطرح شده که مردم این شهر بخاطر گازهای سمی حاصل از آتشفشان کشته شده‌اند و پژوهش‌های دیگر نشان داده آنها بخاطر حرارت بالا جان باخته‌اند. برخی نیز بر پایه نامه‌هایی که ۲۵ سال پس از این ماجرا نوشته شده به این نتیجه رسیده‌اند که مردم این منطقه بخاطر استشمام خاکسترهای آتشفشانی خفه شده‌اند.[۲] این شهر پس از آتشفشان به‌مدت ۱۵۰۰ سال مدفون شد تا اینکه به‌صورت کاملاً اتفاقی در سال ۱۵۹۹ میلادی کشف شد. این شهر تاریخی که جزو میراث جهانی یونسکو محسوب می‌شود که با بیش از دو میلیون و پانصد هزار بازدیدکننده در سال یکی از جاذبه‌های مهم ایتالیا به‌شمار می‌آید.

 

['elahe]

مناطق باستانی پمپئی، هرکولانیوموتوره آنونزیاتا

نمایی از پمپئی و کوه وزوو

موقعیت در ایتالیا

 

['elahe]

موقعیت شهر پمپئی، استان ناپل، کامپانیا، ایتالیا
مختصات۴۰°۴۵′۰″ شمالی ۱۴°۲۹′۱۰″ شرقی
نوع زیستگاه محدوده۶۴ تا ۶۷ هکتار (۱۷۰ جریب فرنگی)
تاریخ ساخته‌شده قرن 7-6 قبل از میلاد رهاشده سال 79 پس از میلاد

 

['elahe]

در ژوئن ۲۰۱۳ سازمان یونسکو هشدار داد: اگر بازسازی و حفظ آثار «موفق به ارائه پیشرفت قابل ملاحظه‌ای در دو سال آینده نشود» پمپئی می‌تواند در فهرست میراث جهانی در خطر قرار گیرد.[۴]

عملیات کاوش در چندین مکان ناشناخته در چند بخش شهر دوباره راه‌اندازی شده و در سال ۲۰۱۸ یافته‌های تازه‌ای گزارش شده‌است.[

 

['elahe]

شهر پرتحرک پمپئی در سایه کوه آتشفشانی وزوو قرار داشت. در روز ۹ یا ۲۴ اوت ۷۹ میلادی آتشفشان وزوو فوران کرد و تنها در چند دقیقه شهر پمپئی با همه مردمانش زیر خاکستر آتشفشانی فرورفتند و کسی حتی فرصت نکرد که راه فراری بیاید و شهر پمپئی تا ارتفاع ۴ تا ۶ متر زیر خاکستر و سنگ‌های آتشفشانی مدفون شد.

 

['elahe]

دمای تولید شده آتشفشان در پمپی ۷۰۴ درجه سیلیوس بوده‌است و مردمان آن قبل از مدفون شدن زیر خاکستر به علت گرما و تنفس گازهای سمی آتشفشانی جان باخته‌اند.

برخی معتقدند گازهای سمی باعث مرگ مردم شده و برخی دیگر بر این باورند که شدت حرارت بالا مردم را کشته‌است و برخی دیگر ورود مواد مذاب به شهر را علت مرگ مردم می‌دانند. هنوز هیچ‌یک از این دیدگاه‌ها به‌طور کامل قطعی نشده و باستان شناسان همچنان در حال تحقیق اند.

 

['elahe]

بعد از موج اولیه بارش خرده سنگ در طول فوران آتشفشان وزوو، گردبادهای داغ و سوزان شهر را در هم نوردیدند. در این مدت هر ک.س در مسیر حرکت گردبادها بود، جان خود را از دست داد. این مسئله پدیده‌ای طبیعی است که از آن با عنوان «جریان مواد آذر آواری» (pyroclastic surge) یاد می‌شود.

 

['elahe]

این جریان به بهترین شکل، وجود وضعیت جنینی در اجساد کشف شده را نشان می‌دهد. در واقع برخلاف تصور عموم در مورد مرگ آرام به صورت خوابیده، فرد در این حالت به خاطر انقباض شدید و بی‌درنگ ماهیچه‌ای به وضعیت جنینی در می‌آید که به دنبال از دست دادن میزان بالایی از آب به وقوع می‌پیوندد. در واقع این جمود و اسپاسم نعشی، وضعیت الگوهای اسکلت اجساد کشف شده را نیز توضیح می‌دهد.

 

['elahe]

در سال ۱۷۴۸ مهندس اسپانیایی «روکو یواخین د آلکوبیر» (Rocque Joaquin de Alcubierre) موفق به کشف این مکان شد که در میان گرد و غبار و خرده سنگ‌ها دست‌نخورده حفظ شده بود. در سال ۱۸۶۳ باستان‌شناس ایتالیایی «جوزپه فیورلی» (Guiseppe Fiorelli) مسئولیت عملیات اکتشافی این محل را برعهده گرفته و شروع به حفاری‌های منظم و دقیق کرد. فیورلی در خلال کار متوجه شد که خاکسترهای نرم موجود درواقع نشان‌دهندهٔ حفره‌های برجا مانده از اجسادی هستند که در گذر سال‌ها پوسیده و از بین رفته بودند. او از شیوه‌ای خاص برای به زندگی برگرداندن این اجساد محو شده، استفاده کرد. به دستور فیورلی کارگران حفره‌های باقی مانده را با گچ پر کرده و بدین صورت از اجساد قالب گرفتند؛ بنابراین ساکنان قدیمی شهر بعد از قرن‌ها از ماجرای فوران آتشفشانی از نو متولد شدند، آن هم درست در همان شکل و شمایلی که در زمان حادثه داشتند.

در سال ۲۰۱۵ باستان‌شناسان شروع به استفاده از دستگاه سی‌تی اسکن برای آنالیز و بررسی دقیق اجساد مردگان کردند. در این میان یکی از یافته‌های برجسته این تحقیقات نشان داد که مردمان ساکن این شهر از دندان‌هایی سالم برخوردار بودند، چیزی که شاید در نگاه اول چندان واقعی به نظر نرسد!

 

['elahe]

در خلال حفاری‌های انجام شده، بسیاری از اجساد در وضعیتی یکسان و در حالت جنینی کشف شدند، وضعیتی که به صورت معمول در هنگام خفگی بروز پیدا می‌کند. این امر باعث شد که در همان نگاه نخست به نظر برسد علت مرگ آن‌ها استنشاق گازهای داغی بوده که به دنبال فوران آتشفشان شهر را دربرگرفته بودند. از سوی دیگر دانشمندان متوجه شدند بارانی از خرده سنگ‌های آتشفشانی خانه‌ها را در هم کوبیده‌است و آوار ناشی از این خرابی، شماری دیگر از ساکنان شهر که داخل خانه‌ها پنهان شده بودند را به کام مرگ فرستاده‌است.

با این حال بسیاری از اجساد در وضعیت‌های تصادفی و متفاوت کشف شده‌اند که نشان می‌دهد ساکنان از میزان وخامت اوضاع آگاه نبوده و بدون آمادگی به پیشواز مرگ رفته‌اند. از سوی دیگر این مسئله تعدادی از دانشمندان را مجاب کرد که به دلیل دمای بالا و غیرمنتظره فوران آتشفشان وزو، بسیاری از ساکنان در دم به صورت آنی جان خود را از دست دادند. فرضیه‌ای که با تئوری خفگی طولانی با خاکسترهای آتشفشانی در تضاد است.