تاریخ ایران شیرین و فرهاد

[DOonYa]

خبر دادند سالار جهان را
که چون فرهاد دید آن دلستان را

در آمد زور دستش را شکوهی
به هر زخمی ز پای افکند کوهی

از آن ساعت نشاطی در گرفته است
ز سنگ آیین سختی بر گفته است

بدان آهن که او سنگ آزمون کرد
تواند بیستون را بیستون کرد

 

[DOonYa]

خسرو با بزرگان مشورت کرد و از آنان راه چاره خواست. آنان گفتند باید شخصی را به کوه بفرستی تا به فرهاد خبر مرگ شیرین را بدهد. آن‌ها مردی بدنهاد را تعلیم دادند.

 

[DOonYa]

او به کوه رفت و به دروغ خبر مرگ شیرین را به فرهاد داد. فرهاد غمگین شد و در دم جان باخت. تیشه و سنان فرهاد که در دستانش بود و با آن کار می‌کرد نیز بر زمین نمناک افتاد و به نهال اناری بدل شد که میوه آن داروی بسیاری از دردهاست.

 

[DOonYa]

شیرین از شنیدن مرگ فرهاد غمگین شد. سپس خسرو از روی طعنه و طنز نامه‌ای برای شیرین فرستاد و مرگ فرهاد را به او تسلیت گفت. وقتی شیرین نامه معشوقش خسرو را دید، بسیار خوشحال شد و بر نامه بوسه‌ها زد؛ ولی وقتی نامه را باز کرد و طعنه‌های گزنده او را در نامه خواند، غمگین شد؛ اما از آنجا که دختر هوشیاری بود، چیزی نگفت و جوابی نفرستاد.

 

[DOonYa]

 

[DOonYa]

داستان خسرو و شیرین نظامی، روایت عشق خسرو پرویز، پادشاه خودکامه ساسانی، با شیرین، شاهزاده ارمنی، است که در دو کتاب خسرو و شیرین نظامی و شاهنامه فردوسی آمده است. فردوسی در کتاب خود به طور سربسته به این عشق پرداخته است. از نظر او شیرین زنی بدنام است که خسرو پرویز با افتادن در دام عشق او خود را نیز به بدنامی می‌کشاند.

در مقابل، نظامی گنجوی داستان عشقی پرشور را از این دو دلداده روایت می‌کند؛ اما در این میان داستان عشق فرهاد به شیرین یک داستان فرعی و در واقع عشقی یک طرفه است. عشقی نافرجام که نهایتا به مرگ او می‌انجامد.