آموزشی ضمایر اشاره در زبان ترکی استانبولی

[ریپِر]

به کلماتی که بدون به کاربردن اسم اشیا، حیوانات، جا و مکان و گاهی انسان‌ها، برای اشاره به آن‌ها به کار می‌رود را ضمیرهای اشاره می‌گویند.

 

[ریپِر]

*ضمایر اشاره مکان

ضمیر اشاره مکان برای اشاره یک مکان با هدف مشخص کردن فاصله مخاطب یا گوینده با آن استفاده می‌شود. جدول زیر انواع ضمیر اشاره برای اشاره به جا و مکان را نشان می‌دهد:

 

[ریپِر]

 

[ریپِر]

.Burası park​

اینجا پارک است.
___________________________________________

.Şurası benim evim​

آنجا خانه‌ من است.
___________________________________________

?Orası su parkı mı​

آنجا پارک آبی است؟

 

[ریپِر]

نکته 1
şurası و orası هر دو معنی آنجا می‌دهند اما orası فاصله‌ی بیشتری را نشان می‌دهند.​

 

[ریپِر]

نکته 2
تفاوت اصلی ضمیر bu و şu بر اساس معین بودن یا معین نبودن موضوع مورد اشاره است. ضمیر bu حالتی معین و ضمیر şu حالتی نامعین دارد. چیزی که با şu به آن اشاره می‌شود در اکثر مواقع برای گوینده نامعلوم و نامشخص است و تا آن زمان درباره‌اش صحبت نشده یا اشاره نشده است.
همچنین şu در جملاتی که با احساس ترحم، بی‌تفاوتی، بی‌علاقگی و یا تحقیر همراه باشد به کار می‌رود.​

 

[ریپِر]

*ضمایر اشاره برای اشیا، حیوانات و انسان‌ها

از ضمایر اشاره برای اشیا همانطور که از نامشان مشخص است برای اشاره به موجودات جاندار و اشیای غیر جاندار استفاده می‌شود. جدول زیر انواع اسم اشاره برای اشاره به اشیا، حیوانات و انسان‌ها را نشان می‌دهد:

 

[ریپِر]

توجه!
O ضمیر سوم شخص غایب هم هست و ضمیر اشاره‌ای است که برای انسان کاربرد دارد. معنی "او" می‌دهد و فاصله‌ی بیشتری را از şu نشان می‌دهد.​

 

[ریپِر]

مثال‌های زیر نحوه درست استفاده از این ضمایر اشاره را نشان می‌دهد:

.Bu bir kalem​

این یک مداد است.

.Şu çanta yeni​

آن کیف جدید است.

.O kadın benim annem​

آن زن مادر من است.

 

[ریپِر]

*نکته
bunlar, şunlar, onlar حالت جمع اسم‌های اشاره هستند که مشابه ضمایر این‌ها و آن‌ها در فارسی هستند. توجه داشته باشید که این واژه‌ها شکل جمع ضمایر bu، şu، o هستند. (دلیل اضافه شدن حرف n میانجی ختم شدن آنها به حرف صدادار است.)​