آموزشی ضمایر در زبان انگلیسی

[-RPR-]

قوانین تخصیص‌گر‌ها

همان طور که گفته شد تخصیص‌گر‌ها نمی‌توانند قبل از ضمایر بیایند و آن‌ها را توصیف کنند. تخصیص‌گر‌ها فقط قبل از اسم‌ها کاربرد دارند. به مثال‌ها توجه کنید.

 

[-RPR-]

ترکیب ضمیر و اسم
همان طور که در گذشته به آن اشاره شده است، ضمایر جایگزین اسم‌ها هستند؛ بنابراین ما نمی‌توانیم یک ضمیر را قبل از یک اسم بنویسیم یا حتی بر عکس. به مثال زیر توجه کنید.

 

[-RPR-]

معرف اسمی و معرف ضمیری
معمولا شما نمی‌توانید دو کلمه با جنس یکسان را در کنار هم استفاده کنید. اما این مسئله در مورد اسم صادق نیست. شما می‌توانید دو اسم را کنار هم استفاده کنید و در اکثر مواقع اولین اسم، دومی را تعریف می‌کند و نقشی شبیه به صفت می‌گیرد اما توجه داشته باشید که به آن به هیچ وجه صفت گفته نمی‌شود بلکه معرف اسمی نام دارد. توجه داشته باشید که یک ضمیر نمی‌تواند به عنوان معرف برای ضمیر دیگر استفاده شود.
به مثال‌های زیر توجه کنید.

 

[-RPR-]

جایگاه‌های مفعول
از آنجایی که هم ضمایر هم اسم‌ها می‌توانند نقش مفعول را در جمله داشته باشند بهتر است جایگاه مفعول را بشناسیم. مفعول می‌تواند بعد از حرف اضافه یا بعد از افعال متعدی (transitive verbs) به کار رود. مثال‌ها را بررسی کنید.

 

[-RPR-]

ضمایر از افعال تبعیت می‌کنند
وقتی می‌گوییم دو مبحث از هم تبعیت می‌کنند یعنی که آن‌ها از یک قانون مشخص و یکسان پیروی می‌کنند. ضمایر از افعال پیروی می‌کنند یعنی اینکه اگر فعل ما سوم شخص مفرد باشد بنا بر اصل تبعیت، ضمیر به کار رفته با آن هم باید سوم شخص مفرد باشد. به مثال‌های زیر توجه کنید.

 

[-RPR-]

استثناء
ضمایر جمع با معنی مفرد
گاهی برای پرهیز از بیان جنسیت افراد و اشخاص و همچنین برای احترام به آن‌ها از ضمیر سوم شخص جمع با معنی مفرد استفاده می‌کنیم که در این موارد علی‌رغم اینکه ضمیر و فعل هر دو جمع هستند معنی به دست آمده مفرد است. به مثال‌ها توجه کنید.

 

[-RPR-]

نکته
تمامی انواع ضمایر می‌توانند ضمیر سوم شخص جمع باشند که به صورت مفرد و بدون اشاره به جنسیت به کار می‌روند. یعنی این مورد فقط مخصوص ضمایر شخصی نیست.

 

[-RPR-]

ضمیر مصنوعی
هرآنچه که در این درس خواندیم راجع به این بود که ضمایر باید مرجعی داشته باشند که به‌طور جایگزین به جای آن‌ها استفاده شوند. علی‌رغم تعریف کلی ضمایر نوعی از ضمیر وجود دارد که به هیچ مرجعی بر نمی‌گردد و در واقع هیچ معنای مشخصی هم ندارد. این ضمایر صرفاً برای اینکه جمله‌ ما فاعل داشته باشد استفاده می‌شوند و معنای آن‌ها در متن مشخص می‌شود. این ضمایر جایگزین اسم یا عبارت اسمی‌ نیستند. به این ضمایر، ضمایر مصنوعی (dummy pronouns) می‌گویند:

 

[-RPR-]

ضمایر مصنوعی it و there برای کامل کردن معنی جملات استفاده می‌شوند اما ضمیر there به معنای وجود داشتن چیزی به کار می‌رود. به مثال‌های زیر دقت کنید:

 

[-RPR-]

انواع مختلف ضمیر
ضمایر با توجه به ویژگی‌های خاصشان به ده نوع تقسیم شده‌اند: