امپراتوری مقدس روم؛ ۸۰۰ سال پیش از میلاد مسیح تا سال ۱۸۰۶ میلادی
امپراتوری مقدس روم در پی تلاش برخی از حاکمان اروپای غربی به منظور تجدید سلطنت امپراتوری روم که بیش از سه قرن از انحلال آن میگذشت، شکل گرفت. آغاز امپراتوری مقدس روم با به قدرت رسیدن پاپ لئون سوم به عنوان شارلمان یا کارل بزرگ امپراتوری روم مقارن بود. در آن زمان، امپراتوری مقدس روم حاکمیت بر آلمان، سوئیس، لوکزامبورگ، جمهوری چک، اتریش، اسلوونی، بلژیک، هلند، لیختناشتاین امروزی و بخشهای اعظمی از لهستان، فرانسه و ایتالیای مدرن را در به عهده داشت. با این وجود، پس از پایان "جنگ ۳۰ ساله" که پیشتر در خاک امپراتوری مقدس روم رخ داده بود و در آن ابرقدرتهای اصلی اروپا برای تثبیت قدرت و تعیین مرزبندیهای جدید شرکت داشتند، حاکمیت رومیها تضعیف شد و در نهایت، ناپلئون بناپارت، نخستین امپراتور فرانسه در فاصله سالهای بین ۱۸۰۴ تا ۱۸۱۵ میلادی در سال ۱۸۰۶ آخرین امپراتور روم مقدس یعنی فرانسوای دوم را مجبور به کنارهگیری از حکومت کرد.