اشعار درحال تایپ {ظل مفتون} اثر ▪︎فاطمه سلمانی کاربر انجمن رمان بوک▪︎

[;FOROUGH]

عنوان: ظل مفتون‌
ژانر: عاشقانه، تراژدی
قالب: رباعی
مقدمه:
ظل مفتون توام، در سوز و گدازِ شب
جانم فدای لبانت، ای دل‌آویزِ طلب
نفس در بندِ دل، سرگشته به چشمانِ تو
گر دل بسپارم به تو، چه خواهد شد از شب؟

 

[mobina01]

سلام.
شاعر عزیز، ضمن خوش‌آمدگویی و سپاس از انتخاب انجمن رمان بوک برای منتشر کردن
آثار خود؛ خواهشمندیم قبل از تایپ اشعار قوانین زیر را با دقت مطالعه کنید:
[قوانین ساب اشعار درحال تایپ]

پس از گذشت ده پست، در تاپیک زیر درخواست نقد شورا دهید:
[درخواست نقد اشعار]

پس از ارسال پانزده پست می‌توانید درخواست جلد برای اشعار خود دهید:
[درخواست جلد اشعار]

پس از گذشت پانزده پست می‌توانید درخواست تعیین سطح برای اشعارتان بدهید:
‌[تاپیک درخواست تگ]

در صورتی که نمی‌خواهید به نوشتن اشعارتان ادامه دهید و یا سوالی دارید در این تاپیک اعلام کنید:
[تاپیک پرسش و پاسخ تالار شعر]

اگر اشعارتان به پایان رسید در این تاپیک اعلام کنید:
[اعلام پایان اشعار کاربران]

شاعران دقت کنند در صورتی که دو ماه تاپیکشان آپدیت نشود تاپیک بسته می‌شود.

●با آرزوی موفقیت شما
[ مدیریت تالار شعر]​

 

[;FOROUGH]

بیگانه
در صمت شب، منتکران‌ در دلِ من منثور‌اند
چشمانم به تلالوِ تاریکی، در تجسس تو خالی‌اند
بغضی وزین در سی*ن*ه‌ام ماوا کرده، بی‌صدا
دلی که با هر وهله، از یادِ تو دورتر می‌رود

 

[;FOROUGH]

دردِ من چون چلچله، در کربِ اغیار می‌رقصد
جانِ من به چرخشِ تقدیرِ سهمگین، می‌گریخت زِ خود
آوایِ بیگانگی‌ام در دلِ محبوب طنین‌انداز‌ شد
موتِ پروانه‌ها در آغوشِ فراق، فرجام رسید

 

[;FOROUGH]

برزخِ خیال
دل در برزخِ خود گرفتار، چون خلیج
گر چه در راهِ وصال، آماجِ مرگ است، هیچ
دست در دستِ غم، سر به زیرِ ظلمت دارم
نه رهایی، نه تعشق، جز درد و مویه‌ی پیچ!

 

[;FOROUGH]

چشم به راهِ فروغی، دل در بندِ خیال
گرچه هر قدمِ دوری، همچون مرگ، بی‌زوال
دست‌هایم در دلِ شب، در جست‌وجوی تو
تنها به یادِ تو، زندگی بی‌سرانجامِ محال

 

[;FOROUGH]

هر کجا که می‌روم، ردّ تو در پی‌ام
رنگِ بخت در سایه‌ات، بی‌نیازی‌ام
دلِ منکسرم، صامت ناسور می‌خورد
در فراقِ تو، چون قندیلی، گداخته‌ام

 

[;FOROUGH]

هر لمحه‌ای که بی‌تو گذشت، لهیبه‌ای بر جانم
دردی که در سی*ن*ه‌ام نهفته، بی‌صبانم
در سکوتِ شب، فریادِ دلم افراخته‌ست
بی‌تو، همچو درختی که از ریشه بریده، برهوت و بی‌سکنه‌ام

 

[;FOROUGH]

بی‌تو
بی‌تو، همچو نهالی که ریشه‌هایش در دیار نیست
در میانِ بی‌هیاهو‌‌ها، مفقود شدم، در فرازِ هزیمت
دست‌ها در تفتیش تو، همچو باد در بیابان
هر نفس، به یادِ تو، از دل به سوزی بی‌‌نهایت