مجموعه اشعار عادل دانتیسم

[mobina01]

اشعار عادل دانتیسم

 

[mobina01]

باشد تا از خودمان
عشق و مرهم به جای بگذاریم
،نه کینه و زخم .
شاید که عشق و مرهممان
بعد از خودمان ؛
زخم های آیندگان را درمان کند.
در اطراف هر کدام از ما ،
انسانهایی هستند که شاید اگر ،
کسی جایی،با عشقش بر آنها
مرهم میشد ،آنها این همه امروز
آزرده ی زمانه نبودند.

 

[mobina01]

حالا كه ...
دستم از دست هايت كوتاه است ،
آغـوشم از آغوشـت دور،
مراقب بى قرارى هايت باش ....
مبادا بــى مَـــن كســى آرام جــانَـت شود!!!

 

[mobina01]


پیچیده اش می کنی
این قصه سر و ته ندارد

این قصه جاریست
تا تو هستی
و من برایِ هربار دیدنت
هزار بار نقشه میکشم...
هزار بار زیرِ لب با خود
جملاتی می چینم که آخرش
ختم خواهد شد ...
به لال شدن
پیشِ چشمانت...!