آداب ملل عجیب ترین غذا های جهان

[عرشیا]

سوپ لانه های پرستو یا 3000 دلار برای یک غذای خوشمزه
بیش از صد سال است که در چین لانه پرندگان به عنوان یک خوراکی کمیاب و گران مورد توجه مردم قرار دارد. آنها اعتقاد دارند بزاق پرندگان سرشار از مواد مغذی است و از این جهت از این لانه ها برای پختن غذاهایی همانند سوپ، تهیه قهوه و غلات مخصوص صبحانه استفاده می کنند. حتی برای تولید محصولات پوستی هم کاربرد دارد.

در چین، حدود 90 درصد لانه پرندگان مورد استفاده قرار می گیرد و در سال گذشته میلادی حدود 5 میلیارد دلار درآمدزایی داشته است. انتظار می رود این رقم در سال 2020 میلادی دوبرابر شود. از خواص لانه پرندگان می توان به افزایش میل جنسی، تقویت سیستم گوارش و سیستم ایمنی بدن اشاره کرد.

چینی ها ادعا می کنند این غذا در همه دنیا طرفدار پیدا خواهد کرد اما هنوز زمان آن نرسیده است. البته در حال حاضر، آنها این محصول را به اروپا و هند صادر می کنند. ولی جالب اینجاست که خریداران نمی دانند چطور باید آن را بپزند.

 

[عرشیا]

خوردن رتیل و عنکبوت در کامبوج
رتیل عنکبوت چاق و پشمالویی است که نسبت به سایر عنکبوت ها، ترس بیشتری در مردم ایجاد کرده است. رتیل به رنگ های مختلف زرد، زرد پررنگ، قهوه ای کمرنگ و خرمالو یی تند مایل به سیاه وجود دارد و پشم های آن، گاهی خیلی کوتاه و گاهی کمی بلند می باشد.



گزش این حشره، بر عکس آن چه مردم فکر می کنند به اندازه عنکبوت بیوه سیاه خطرناک نیست؛ حتی در بعضی از نقاط جهان برخی از افراد، رتیل را به شکل یک حیوان دست آموز نگهداری می کنند.



البته نباید تمام رتیل ها را بی خطر دانست. آن چه مسلم است این است که بعد از هر گزشی به وسیله هر عنکبوت یا رتیل ی، باید بیمار ر ابه پزشک برسانید.



در کامبوج سریع ترین راه یافتن غذات برای افراد محلی گشتن و یافتن رتیل است. آنها رتیل های این منطقه را شکار کرده و می خورند. شکار یک رتیل در اینجا تنها 10 دقیقه زمان می برد . افراد عادی که این نوع رتیل ها را خورده اند می گویند مزه خوبی دارد ولی اگر جرات خوردن را داشته باشید.

 

[عرشیا]

کوسه تخمیر شده، هاکارل یا کوسه فاسد یکی از مشهورترین غذاهای ایسلند است.
به گونه‌ای که از بین همه مواد غذایی خوشمزه و تازه ایسلند و سبزیجات و میوه‌های ارگانیک و گلخانه‌ای این غذای عجیب و غریب تبدیل به یکی از غذاهایی شده که با شنیدن اسم آن یک راست به یاد ایسلند می‌افتند. گفته می‌شود در حدود سال ۱۶۰۰، در یک آتش‌سوزی در شمال غربی ایسلند لاشه یک کوسه بزرگ در ساحل شسته شد. در آن زمان مردم به جای اجازه دادن به پوسیدگی آن لاشه، به فکر فرو رفتن و آن را با طناب آویزان کردن و گذاشتن تا خشک شود. هنگامی که با گرسنگی تصمیم گرفتند آن را بخورند، نه تنها متوجه شدند که گوشت آن خوراکی است بلکه دیدند کاملاً خوشمزه به نظر می‌رسد.

تخمیر گوشت کوسه را می‌توان در دوران وایکینگ‌ها جستجو کرد اما این اقدام عجیب و غریب برای حفظ غذا فقط یکی از اقدامات بسیاری بود که ایسلندی‌ها برای اطمینان از این‌که در طول سال به اندازه کافی غذا دارند انجام دادند. امروزه کوسه تخمیر شده “kæstur hákarl” نامیده می‌شود در زبان ایسلندی پیدا کردن راهی ساده برای برقراری ارتباط با ریشه‌ها و تبار خود است. با این حال برخی هنوز برای این‌که بتوانند “هاکارل” مناسب را بدست آورند مسافت طولانی را طی می‌کنند. زیرا اگر هاکارل اصولی و به شیوه‌ی ایسلندی تهیه نشود بوی بد آن چیزی است که بلعیدن آن را به چالشی دشوار تبدیل می‌کند. هنگامی که از بوی غنی از آمونیاک خلاص شدید، طعم آن بد نیست.
واقعیت دیوانه کننده در مورد هاکارل

دیوانه کننده‌ترین واقعیت در مورد کوسه تخمیر شده ایسلندی این است که کوسه گرینلندز که گوشت اصلی مورد استفاده برای تولید این غذا است سمی است! به این دلیل است که بدن کوسه‌ها حاوی مقادیر زیادی اوره است. از طرف دیگر کوسه‌ها به اوره احتیاج دارند زیرا به بدن آن‌ها اجازه می‌دهد همان غلظت نمکی را که در آب زندگی می‌کنند حفظ کنند. خوردن گوشت خام کوسه می‌تواند منجر به بیماری‌های مختلف تنفسی، پوستی و چشم شود. بنابراین هنگامی که گوشت قابل خوردن می‌شود، آن‌چه اتفاق می‌افتد این است که با تجزیه سموم مضر، گوشت آن پوسیده می‌شود. گوشت پوسیده مدت طولانی‌تری از گوشت تازه قابل نگهداری است.

 

[عرشیا]

آماده سازی کوسه برای مصرف

با این حال بعد از تهیه‌ کوسه دیگر خطرناک و دوست‌دار مصرف کننده نیست حداقل برای کسانی که حس بویایی ندارند. روش سنتی ایسلندی برای تخمیر این است که ابتدا روده و سر بریده شود، سپس آن را در یک سوراخ کم عمق که در ماسه‌های سنگریزه‌ای حفر شده است، قرار می‌دهند. حفره تمیز شده و بر روی تپه کوچکی از شن قرار گرفته و کوسه بعدا با شن و ماسه پوشانده می‌شود. مرحله سوم و آخرین مرحله سنگ اندازی روی ماسه است که برای فشار دادن کوسه انجام می‌شود به این ترتیب مایعات بهتر از کوسه آزاد می‌شوند و روند تخمیر واقعی کوتاه می‌شود.

کوسه با توجه به فصلی که در آن آماده می‌شود حدود ۱۶-۱۸ هفته خشک شده است. تهیه “kæstur hákarl” یک فرایند زمان‌بر است زیرا آن‌چه بعد از این دوره پخت به دنبال آن می‌آید، دوره خشک شدن است. کوسه در این مرحله قطعه قطعه و آویزان می‌شود تا خشک شود. این دوره می تواند چند ماه طول بکشد و در این مدت نوارها پوسته‌های قهوه‌ای ایجاد می‌کنند. قبل از برش دادن آن به قطعات کوچک و سرو به صورت مکعبی این پوسته‌ها از بین می‌رود.

هاکارل معمولاً از معده یا بدن کوسه ساخته می‌شود. گوشت معده سفید، نرم و دارای بافتی شبیه پنیر است در حالی که گوشت بدن دارای رنگ قرمز است و بسیار جویدنی است. گوشت به هیچ وجه دارای رتبه جهانی تایید در بین ایسلندی‌ها نیست – برخی آن را دوست دارند و برخی از آن متنفر هستند. اما در اکثر مغازه‌ها موجود است. این غذا به طور سنتی توسط مردم محلی در طول Þorrablót، یک جشنواره سالانه زمستانی ایسلند به همراه سایر غذاهای ماجراجویانه هم سرو می‌شود.

 

[عرشیا]

تخم مرغ صد ساله چین
شاید شنیدن نام غذایی به نام تخم مرغ ۱۰۰ ساله بسیار عجیب باشد اما واقعا چنین غذایی در این کشور وجود دارد و حتی طرفداران زیادی دارد. تخم مرغ ۱۰۰ ساله نام غذایی است که چینی ها به آن پیدان می گویند، آنها در واقع تخم مرغ ها را چندین ماه در زیر خاک دفن می کنند و بعد از چندی ماه بیرون می آورند تا آن را سرو کنند. این تخم مرغ کاملا تغییر رنگ داده و زرده ی آن کاملا سیاه و سفیده ی آن به رنگ قهوه ای در می آید!
چطور تخم مرغ ۱۰۰ ساله درست کنیم؟
اگر از آن دسته افرادی هستید که عاشق تست طعم های عجیب و جدید هستند و دیوانه ی این تجربه های جدید اند، می توانید تخم مرغ ۱۰۰ ساله بخورید. برای خوردن این غذا لازم نیست به خودتان زحمت بدهید و هزاران کیلومتر سفر کنید تا به چین بروید، در خانه ی خودتان می توانید آن را با چند مواد اولیه ی دم دستی تهیه کنید.

برای درست کردن این غذا، باید تخم تازه ی مرغ، بلدرچین و یا اردک را در ترکیبی از نمک، آبلیمو، خاکستر و خاک رس بخوابانید و آن را چندین ماه دفن کنید. بعد از چند ماه به آن سر بزنید و میل کنید.