موضوع نویسنده
- Aug
- 927
- 3,739
- مدال‌ها
- 6
در جمعشان بودم كه پنهاني دلم رفت
باور نمي كردم به آساني دلم رفت
از هم سراغش را رفیقان می گرفتند
در وا شد و آمد به مهمانی، دلم رفت
رفتم كنارش، صحبتم يادم نيامد!!
پرسيد: شعرت را نمي خواني؟ دلم رفت
مثل معلم ها به ذوقم آفرين گفت
مانند يك طفل دبستاني دلم رفت
من از ديار منزوي، او اهل فردوس
يك سيب و يك چاقوي زنجاني؛ دلم رفت
اي كاش آن شب دست در مويش نمي برد
زلفش كه آمد روي پيشاني دلم رفت
اي کاش اصلا من نمي رفتم كنارش
اما چه سود از اين پشيماني دلم رفت
باور نمي كردم به آساني دلم رفت
از هم سراغش را رفیقان می گرفتند
در وا شد و آمد به مهمانی، دلم رفت
رفتم كنارش، صحبتم يادم نيامد!!
پرسيد: شعرت را نمي خواني؟ دلم رفت
مثل معلم ها به ذوقم آفرين گفت
مانند يك طفل دبستاني دلم رفت
من از ديار منزوي، او اهل فردوس
يك سيب و يك چاقوي زنجاني؛ دلم رفت
اي كاش آن شب دست در مويش نمي برد
زلفش كه آمد روي پيشاني دلم رفت
اي کاش اصلا من نمي رفتم كنارش
اما چه سود از اين پشيماني دلم رفت
