مجموعه اشعار علی مقیمی

[mobina01]

اشعار علی مقیمی ​

 

[mobina01]

رواست در دل آتش مرا بسوزانند
به دیگری بسپارم اگر دل خود را

 

[mobina01]

سکوت می‌کنم امشب به جای گفت‌وشنود
مرا ببخش که دل، گرم صحبت تو نبود

من آن تبسّم بی‌پاسخم که هیچ‌کسی
به یاد من غزل عاشقانه‌ای نسرود

گناهکارم و در دام خود گرفتارم
اسیر در قفسِ تن به اتّهام وجود

دروغ گفتم و سوگند خوردم... آه، دریغ!
بخوان دوباره دلم را به جایگاه شهود

به آسمانِ حقیقت ببر مرا ای دوست
که عشق‌های زمینی دل مرا نربود...

 

[mobina01]

شکستی آینه‌ی در مقابل خود را
کنون بیا به تماشا شمايل خود را

مرا اگرچه پیاپی ز خویش می‌رانی
رها نمی‌کند این موج، ساحل خود را

رواست در دل آتش مرا بسوزانند
به دیگری بسِپارم اگر دل خود را

چو کوه دست به دامان رودم و تنها
به گریه می‌برم از یاد مشکل خود را

اگرچه کشته‌ی عشقیم، در زمان قصاص
خوش آنکه دست ببوسیم قاتل خود را...