مجموعه اشعار علی موسوی گرمارودی

[شهرزاد قصه گو]

علی موسوی گرمارودی از جمله شاعرانی بود که در کشمکش پیروزی انقلاب اسلامی، شعرهای کوبنده و پرمعنایی نوشت؛ به همین خاطر او را بنیان‌گذار شعرهای انقلابی می‌دانند. بسیاری از ما این شاعر بزرگ را با شعر «در سایه‌سار نخل ولایت» می‌شناسیم. «چمن لاله»، «خط خون»، «دستچین» و «تا ناکجا» از دیگر آثار برگزیده‌ی اوست.

 

[شهرزاد قصه گو]

گلشن دین، عرصه ی زاغان بی مقدار شد / سید علی‌ موسوی گرمارودی


سر ز سامرّا برآور ای امام پاک من‌
ای تو را علم علی در سی*ن*ه‌، چون جان در بدن‌

ای تو هم‌نام امام راستان یعنی علی
ای به او همگونه اندر کنیه یعنی بوالحسن

این نقی و هادی ای ما را به آیین رهگشا
در ظلام این شب دیجور و دهر پر فتن

سر ز سامرّا بر آور تا ببینی روز ما
در دل این روزگار رو سیه تر از لجن

شیعیان را بی مهابا می کشند از بحر و بر
زاده ی وهابیان اندر عراق، اندر یمن

نوکر بی مزد آمریکا زند لاف از فریب
کآن چه او می فهمد از اسلام، آن باشد حَسن

گلشن دین، عرصه ی زاغان بی مقدار شد
آری، ار بلبل رود از باغ، باز آید زغن

سر ز سامرّا بر آر و بر خر خودشان نشان
این سگان ناصبی را کافران بی وطن

یا بگو فرزند تو مهدی کند پا در رکاب
زین خران سگ صفت را سر در آرد در رسن

سر ز سامرا برآر و با نهیبی هاشمی
پاک کن از کارگاه دین گروه کارتَن

 

[شهرزاد قصه گو]

هنوز با غمم ای كوه سرفراز كمی / سید علی‌ موسوی گرمارودی


منم كه می‌رسدم نو به نو ز خویش غمی
ز دست خویش نیاسوده‌ام به عمر، دمی

گیاه آبزی‌ام، بی بهار می‌رویم
مگر همان گذرد گاه از سرم بلمی

در این صحیفه رنگین و پر نگار وجود
به قدر سایه نیفتادم از سر قلمی

به كوه نیز نسنجیده‌ام غم خود را
هنوز با غمم ای كوه سرفراز كمی

چو فجر كاذبم انگار و هیچ سوی نی‌ام
نه در پگاه وجودی نه در شب عدمی

چو موج هرچه سر خود به سنگ می‌كوبم
ز پای خویش فراتر نمی‌نهم قدمی