مجموعه اشعار غلامرضا طریقی

[;FOROUGH]

غلامرضا طریقی

 

[;FOROUGH]

(کم مانده ببارم)

آنقدر پُرم از تو، که کم مانده ببارم
در متن نگاهت ، غزلی تازه بکارم

من بی‌تو دلم را چه کنم، بی‌تو دلم را
اما نه در این سی*ن*ه دلی بی‌تو ندارم

باشد برو آسوده خدا با تو عزیزم
باید که به این خاطره‌ها دل بسپارم

 

[;FOROUGH]

حالا همه شب حال و هوای شب مرگ است
حالا که غمت مانده به جای تو کنارم

ای کاش بیایی و ببینی به چه حالی
افتاده از آن کوچه‌‌ی بی ماه گذارم

شاید به تمنای تو یک شب بروم تا
آنجا که نباشد کسی از ایل و تبارم

می‌یابمت آری به دلم فال تو افتاد
هرچند کمی زود ، کمی دیر، بهارم

"غلامرضا طریقی"

 

[;FOROUGH]

(راز ناتمام)

من آن یخم که از آتش گذشت و آب نشد
دعای یک لب مستم که مستجاب نشد

من آن گُلم که در آتش دمید و پرپر شد
به شکل اشک در آمد ولی گلاب نشد

نه گل که خوشه‌‌ی انگورِ گور خود شده‌‌ای
که روی‌ شاخه دلش خون‌ شد و شراب نشد

 

[;FOROUGH]

پیمبری که به شوق رسالتی ابدی
درون غار فنا گشت و انتخاب نشد

نه من که بال هزاران چو من به‌ خون غلتید
ولی بنای قفس در جهان خراب نشد

هزار پرتو نور از هزار سو نیزه
به شب زدند و جهان غرق آفتاب نشد

به‌ خواب رفت جهان آنچنان که تا به ابد
صدای هیچ خروسی حریف خواب نشد

"غلامرضا طریقی"

 

[;FOROUGH]

(اعجاز)

ایزد که سی*ن*ه های تو را سار کرده است
بیش از دو ماه روی لبت کار کرده است

با این هدف که روی من و ماه کم شود
در صورت تو دقت بسیار کرده است

آن ک.س که شیخ دشمن سازَش خطاب کرد
با چنگ خویش موی تو را تار کرده است

اعجاز کرده است که در ابروان تو
طی دو شب دو ماه پدیدار کرده است

یک لایه پنبه جان مرا حفظ می کند
از آتشی که در تنت انبار کرده است

 

[;FOROUGH]

(به لطف عشق تو)

همین که آینه ی چشم آبی ات ، تر شد
به هر "کویر" که کردی نگاه "بندر" شد

زمان به روز نخستین معاشقه برگشت
زمین به بوی نخستین هوس، معطر شد

تفنگ ها همه با یک اشاره چوب شدند
دوباره نامه بر شهرمان کبوتر شد

 

[;FOROUGH]

آتش نهاده در تنت و پیش روی من
اخم تو را علامت هشدار کرده است

با این همه همیشه لب روزه دار من
از راه دور با لبت افطار کرده است

غلامرضا طریقی

 

[;FOROUGH]

به لطف عشق ،تو ماه ستارگان شدی و
به دست باد گل آفتاب پرپر شد

خدا برای تو اسپند روی آتش ریخت
و روی ماه حسود از حسد مکدر شد

 

[;FOROUGH]

تو گل شدی و نتیجه درین رقابت سخت
میان هر دو جهان ، باز هم برابر شد

بنای فاصله ـ دیوارـ از میان برخاست
چراغ رابطه روشن ، جهان پر از در شد