📍اگر ما اکنون زندهایم و در خانههای خود به راحتی زندگی میکنیم، همه را مدیون کسانی هستیم که زندگی خود را هیچ انگاشتند و رفاه و آرامش دیگران را بر خود ترجیح دادند. آنها بدون آن که تردیدی به خود راه دهند، با گامهایی استوار خانه و کاشانه خود را ترک کردند و راهی جبهههای مبارزه با کفار شدند؛ اما آنها تنها فداکاران نبودهاند. مادران و همسران آنها نیز فداکاری بزرگی کردند.
مادرانی که فرزندان دلبند خود را برای اعزام به جبههها آماده میکردند و با کاسه آب و قرآن کریم در جلوی در آنها را بدرقه میکردند، از صمیم قلب آرزو داشتند فرزندانشان به سلامت به خانه برگردند؛ اما بسیاری از آنها با خبر شهادت عزیزان خود مواجه میشدند و با آن که قلبشان مالامال از درد میشد، از خدای خود میخواستند تا این هدیه را همچون گوهری ارزشمند که دار و ندارشان بوده است بپذیرد و در دل خود از این که چنین شیر مردان فداکاری را پرورش داده بودند، به خود میبالیدند. آری آنان بزرگمردان تاریخ بودند که از خون خود گذشتند تا آرامش و امنیت را به مردمان خود هدیه دهند.