مجموعه اشعار فرزانه بابایی

[mobina01]

اشعار فرزانه بابایی ​

 

[mobina01]

خسته ام حال خرابم را نمی فهمی چرا؟

دیده خیس و پر آبم را نمی فهمی چرا؟

شانه لرزان من، هرگز برای خنده نیست

گریه های بی حسابم را نمی فهمی چرا؟

رو به هر ک.س می‌کنم، گویم که دلتنگم به تو

برکه ی بی ماهتابم را نمی فهمی چرا؟

 

[mobina01]

در حریم عاشقی،
ولوله برپاست بیا

دلبری در حرم یار،
چه زیباست بیا

تو شدی همنفس غیر و،
مرا نیست هوس

نفس عشق بدون تو،
حرام است بیا

تو طبیب دل آشفته و
مجروح منی

رد نشو، زخم دل از
عشق، مداواست بیا

می‌سرایم غزلی ناب،
به عشق تو عزیز

آه، حالا که به دل،
فرصت فرداست بیا

تو ندانسته ای یک عمر،
پی عشق توأم؟

بر وصال تو دلم,
غرق تمناست بیا

پس نخواهی بدهی،
رفته دلم را به دلم؟

سی*ن*ه ی تنگ من
خسته مهیاست بیا

 

[mobina01]

دل شیرین من از دوری فرهاد شکست

بغض درحنجره‌ ، بی قدرتِ فریاد شکست

مثل آن قاصدکِ خفته به خاکسترِ غم

«ناگهان باز دلم یاد تو افتاد شکست»

مثل آن یاس که در همهمه‌ی باد خزان

از جفاکاری و از این‌همه بیداد شکست

آن‌قدر فاصله افتاد میان من و عشق

شیشه‌ی عمرِدلم ، دستِ غم افتاد شکست