موضوع نویسنده
Puyannnn
سطح
4
مهمان
- Sep
- 13,534
- 22,013
- مدال‌ها
- 3
اولین مورد فروش مال موقوفه در صورت اختلاف بین موقوف علیهم است . در ادمه ماده 349 آمده است : " بیع مال وقف ، صحیح نیست مگر در موردی که بین موقوف علیهم تولید اختلاف شود به نحوی که بیم سفک دماء رود ... "
موقوف علیهم یعنی کسانی که عقد وقف به نفع آنها منعقد شده است . یکی از مواردی که بر اساس آن می توان مال موقوفه را فروخت موردی است که بین آنها بیم سفک دماء رود . سفک دماء یعنی قتل نفس . یعنی اگر بین کسانی که مال برای آنها وقف شده است ، بابت مال موقوفه اختلاف ایجاد شود و این اختلاف به نحوی باشد که ترس رخ دادن قتل بوجود آید ، می توانند مال موقوفه را بفروشند . منظور از ترس رخ دادن قتل این است که عقل سلیم وقوع قتل را پیش بینی کند . سفک دماء شامل خونریزی ناشی از ضرب و جرح حتی به صورت شدید نیست و تنها قتل نقس مد نظر است .
نکته دیگر اینکه ترس قتل هم در وقف عام و در وقف خاص امکان پذیر است . یعنی در وقف خاص ترس از قتل بین موقوف علیهم خاص و در وقف عام بین موقوف علیهم عام وجود داشته باشد ؛ مثل اهالی یک محل .
موقوف علیهم یعنی کسانی که عقد وقف به نفع آنها منعقد شده است . یکی از مواردی که بر اساس آن می توان مال موقوفه را فروخت موردی است که بین آنها بیم سفک دماء رود . سفک دماء یعنی قتل نفس . یعنی اگر بین کسانی که مال برای آنها وقف شده است ، بابت مال موقوفه اختلاف ایجاد شود و این اختلاف به نحوی باشد که ترس رخ دادن قتل بوجود آید ، می توانند مال موقوفه را بفروشند . منظور از ترس رخ دادن قتل این است که عقل سلیم وقوع قتل را پیش بینی کند . سفک دماء شامل خونریزی ناشی از ضرب و جرح حتی به صورت شدید نیست و تنها قتل نقس مد نظر است .
نکته دیگر اینکه ترس قتل هم در وقف عام و در وقف خاص امکان پذیر است . یعنی در وقف خاص ترس از قتل بین موقوف علیهم خاص و در وقف عام بین موقوف علیهم عام وجود داشته باشد ؛ مثل اهالی یک محل .
