موضوع نویسنده
Puyannnn
سطح
4
مهمان
- Sep
- 12,928
- 21,871
- مدال‌ها
- 3
اناطه همانطور که از لفظ آن پیداست به معنای منوط کردن و موکول کردن است. در اصطلاح حقوقی قرار اناطه به این مفهوم است که اگر کسی طرح دعوایی کند اما رسیدگی به این دعوا منوط به اثبات ادعایی در دادگاه دیگر باشد دادگاه این قرار را اتخاذ می کند تا فرد ابتدا با مراجعه به آن دادگاه و اثبات ادعای خود رسیدگی در این دادگاه را هموار سازد.
دادگاه در تصمیمات قضایی که اتخاذ می کند ممکن است رای صادر کند. رای معنای عامی دارد و شامل حکم و قرار است در بیان حکم آمده است رایی است که هم در مورد ماهیت و موضوع دعوا باشد و هم اینکه باعث بسته شدن پرونده بشود اما قرار ممکن است حسب مورد یکی از این ویژگی ها را نداشته باشد.
قرار اناطه هم از تصمیمات قضایی دادگاه است از آنجا که صراحتا این لفظ اناطه در ماده ۱۹ قانون آیین دادرسی مدنی نیامده است اما علمای حقوق به تبع قوانین دیگر که این لفظ صراحتا پیش بینی شده آن را قرار اناطه می نامند.
اما قرار اناطه بیشتر در موضوعات کیفری جریان داشت تا که در سال ۱۳۷۹با تصویب قانون آیین دادرسی مدنی به رسمیت شناخته شد، زیرا عده ای از علمای حقوق قبل از تصویب آن مخالف قرار اناطه در امور حقوقی بودند.
دادگاه در تصمیمات قضایی که اتخاذ می کند ممکن است رای صادر کند. رای معنای عامی دارد و شامل حکم و قرار است در بیان حکم آمده است رایی است که هم در مورد ماهیت و موضوع دعوا باشد و هم اینکه باعث بسته شدن پرونده بشود اما قرار ممکن است حسب مورد یکی از این ویژگی ها را نداشته باشد.
قرار اناطه هم از تصمیمات قضایی دادگاه است از آنجا که صراحتا این لفظ اناطه در ماده ۱۹ قانون آیین دادرسی مدنی نیامده است اما علمای حقوق به تبع قوانین دیگر که این لفظ صراحتا پیش بینی شده آن را قرار اناطه می نامند.
اما قرار اناطه بیشتر در موضوعات کیفری جریان داشت تا که در سال ۱۳۷۹با تصویب قانون آیین دادرسی مدنی به رسمیت شناخته شد، زیرا عده ای از علمای حقوق قبل از تصویب آن مخالف قرار اناطه در امور حقوقی بودند.
