نام اثر:
عنوان شما "قسی" بود. عنوان از یک کلمه تشکیل شده بود و کلیشهای نبود.
همچنین اندازه استانداردی داشت.
عنوان حس غم و ترس را به مخاطب القا میکرد و ژانر تراژدی را به خوبی نشان میداد و اگر مخاطب معنی کلمه را بداند، حس ژانر اجتماعی هم به خوبی به او منتقل میشود.
قسی در عربی و فارسی به معنای سختدل و سنگدل است.
این کلمه با موضوع دلنوشته یکی بود.
دیباچه(خلاصه):
دیباچه برای هر شروع هر دلنوشته یا رمان یا... ضروریست.
میتوان گفت برای نشان دادن ژانر تراژدی از:
"قسی جان! مدتهاست قاف قدرتت ک*مر خم میکند و من به انتظار ایستادن، تو را تمنا میکنم
بار دیگر، قافت را مثل پتک بر سر من فرود، نیاور.
میدانم این برای یک سخت دل، جزء محالات محسوب میشود..."
اجتماعی:
" و هر آن بار صفتی نافرخنده بر نام شدی، در قعرِ دلم نفرینت کردم."
استفاده کرده بودید و به خوبی پس این کار برآمدید.
مقدمه:
مقدمه از هشت تشکیل و استاندارد بود.
منفی کننده کلمه در خط آخر ژانر تراژدی، کلمه "قدرت" ژانر اجتماعی را نشان میداد.
همچنین مقدمه موضوع دلنوشته را به خوبی نشان میداد.
انسجام:
انسجام کلی به خوبی رعایت شده بود و پرش زمانی وجود نداشت.
اینگونه نبود که یک پارت، ماضی باشد و پارت بعدی مضارع.
یک پارت درباره یک موضوع و پارت دیگر موضوعی دیگر.
یک پارت درباره یک فرد باشد و پارت بعدی درباره فردی دیگر.
ولی انسجام بین خطهای پارت ها در صفحه اول و دوم رعایت نشده بود.
ژانر:
اجتماعی_تراژدی
پیشنهاد میشود ژانر عاشقانه را هم اضافه کنید.
میتوان گفت ژانر اجتماعی با تکرار کلماتی مثل "نفرین و نحس و..." در دلنوشته وجود داشت.
وجود ژانر تراژدی هم کاملا در پارت ها حس میشد.
هدف:
هدف دلنوشته، گفتگوی فردی عاشق با معشوق خود است.
ژانر اجتماعی و تراژدی را میتوان در همین دو خط حس کرد.
همچنین، با اینکه هدف در بیشتر دلنوشته ها وجود دارد ولی با پردازش خوب توانستید از هرگونه کلیشه دوری کنید.
لحن:
لحن دلنوشته ادبی بود و این، در تمام پارت ها مشهود بود.
ایرادات نگارشی:
هیچگونه ایرادات نگارشی در دلنوشته دیده نشد.
سخن منتقد:
موفقیت شما همچون پرواز در آسمان شادکامی است،
مالکیت آسمان را به نام کسانی نوشته اند که به زمین دل نبسته اند..
آرزومندم همیشه، چون امروز به سمت آسمان پیروزی و موفقیت گام بردارید…