موضوع نویسنده
- Dec
- 1,526
- 1,060
- مدال‌ها
- 2
رسول پرویزی خودش را نقال می‌داند. با نقل قصه‌هایی به شیرینی قند و شکر و البته طنز تلخی که در گوشه‌گوشه کتاب جای دارد. او از مردم شیراز حرف می‌زند. طبقه‌ای ساده و بی‌آلایش. آن‌ها در دورانی زندگی می‌کردند که کمتر کسی باسواد بود. به‌هرحال نویسنده با قلم قدرتمند و توانایش، از زندگی مردم سخن گفته است، به مشکلاتشان نگاه کرده است، قوانین را زیر سوال برده و روایت‌ها و خاطراتی را با طنز درآمیخته تا روایتی خنده‌دار بیافریند.
