انگلیسی قوانین حرف اضافه در انگلیسی

[روژان مهرزاد]

قوانین حرف اضافه در انگلیسی​

زبان انگلیسی، «اجزاء کلام» (Parts of Speech) گوناگونی دارد و برای قرار دادن آن‌ها کنار هم، باید روش‌های مختلفی را امتحان کرد. خوشبختانه، تمام قوانین را می‌توان به بخش‌های کوچک‌تری تقسیم کرد تا یادگیری آسان‌تر شود.
در این مطلب نیز قصد داریم یکی از اجزاء کلام، یعنی حروف اضافه را به دسته‌های مختلفی تقسیم کنیم و به زبان ساده و با مثال توضیح دهیم تا فهم و درک آن برای زبان‌آموزان ساده‌تر شود.

 

[روژان مهرزاد]

قانون اول​

حرف اضافه باید قبل از ضمیر یا اسمی بیاید که به آن مربوط می‌شود.
اما موارد استثناء هم در این رابطه وجود دارد.
بسیاری از افراد تصور می‌کنند که حرف اضافه هیچ‌وقت در انتهای جمله قرار نمی‌گیرد ، اما اگر به مثال زیر دقت کنید، متوجه خواهید شد که همیشه این‌طور نیست.

​

 

[روژان مهرزاد]

with​

This is something I do not agree with.​

این چیزی است که با آن موافق نیستم.
همان‌طور که در این مثال مشاهده می‌کنید، حرف اضافه «with» در انتهای جمله آمده است. البته فقط در صورتی می‌توان از این قاعده پیروی کرد که حرف اضافه اطلاعاتی مرتبط با جمله در اختیار ما قرار دهد

 

[روژان مهرزاد]

برای مثال، اگر قرار باشد عبارت «with which» را در وسط جمله بیاوریم، دیگر نیازی نیست که حرف اضافه را در انتهای کلمه بیاوریم.
مانند مثال زیر:

This is something with which I do not agree.​

این چیزی است که با آن موافق نیستم.

 

[روژان مهرزاد]

from​

Where did the man come from?​

آن مرد اهل کجاست؟

 

[روژان مهرزاد]

on​

How many of these people can he depend on?​

او روی چند نفر از این افراد می‌تواند حساب کند؟

 

[روژان مهرزاد]

with​

Who are you going on holiday with?​

با چه کسی به تعطیلات می‌روید؟

 

[روژان مهرزاد]

قانون دوم​

وقتی از حرف اضافه «like» به معنی «شبیه/مانند» استفاده می‌کنیم، باید بعد از آن «مفعول حرف اضافه» (Object of Preposition) بیاید که شامل عبارت اسمی، اسم یا ضمیر می‌شود نه فاعل و فعل. به دو مثال زیر توجه کنید.

She looks like her father. (درست)
Linda looks like her father does. (نادرست)​

جمله اول درست و جمله دوم نادرست است، زیرا در جمله اول حرف اضافه «like» به کلمه «father» اشاره می‌کند که اسم است. اما در جمله دوم، حرف اضافه «like» چنین برداشتی را از جمله به دنبال خواهد داشت که حالت نگاه «لیندا» شبیه حالت نگاه پدرش است.

 

[روژان مهرزاد]

وقتی فاعل و فعل برای مقایسه کردن به کار می‌رود، باید به‌جای «like» از «as» استفاده کنیم تا مفهوم درستی داشته باشد. دو جمله زیر را با هم مقایسه کنید.

He looks like he’s laughing. (نادرست)
He looks as though he’s laughing. (درست)​

جمله دوم درست است، زیرا حرف اضافه «like» فقط برای بیان شباهت‌ها به کار می‌رود. در حالی که جمله به این اشاره دارد که فرد طوری به نظر می‌رسد که انگار دارد می‌خندد. بنابراین، جمله اول نادرست است.

 

[روژان مهرزاد]

قانون سوم​

وقتی از فعل «have» استفاده می‌کنیم، هرگز نباید حرف اضافه «of» را جایگزین آن کنیم. دو مثال زیر را با هم مقایسه کنید.

He should not have done that. (درست)
He should not of done that. (نادرست)​

جمله اول درست است. در واقع، بسیاری از افراد انگلیسی‌زبان در مکالمات روزمره خود، جملاتی مانند جمله اول را طوری بیان می‌کنند که فعل «have» به‌صورت «of» شنیده می‌شود. به همین خاطر، بسیاری از افراد، به اشتباه، «of» را جایگزین «have» می‌کنند که از نظر دستور زبان درست نیست.