بزرگان تاریخ لائورا باسی

[Atilla]

لائورا ماریا کاترینا باسی (Laura Maria Caterina Bassi) زن فیزیک‌دان و پروفسور ایتالیایی و ملقب و شناخته شده به اسم مینرو (خدایگان دانایی) بود.

او اولین زنی بود که موفق به کسب درجات علمی بالا و دومین زنی بود که به دکترای فلسفه دست یافت.او در دانشگاه بولونیا کار می‌کرد. لائورا ماریا اولین استاد زن دانشگاه بود که در قبال تدریس حقوق می‌گرفت (بیشترین حقوق در دانشگاه) و تا آخر زندگانی خود ۲ مقام پروفسوری دیگر را هم به دست آورد. او اولین زنی بود که در هر نوع از سازمان یا نهاد علمی به عضویت درآمد و عضو آکادمی علمی دانشگاه بولونیا بود.

باسی تحصیلات رسمی نداشت و از ۵ تا بیست سالگی تحت آموزش خصوصی بود و توانست در زمینه‌های اصلی، مانند ریاضی و علوم تسلط خوبی به دست آورد. هنگامی که بندیکت چهاردهم (اسقف بولونیا) به توانایی‌های او پی برد، حامی او شد. به همین ترتیب او توانست از ۴۹ پایان‌نامه خود به صورت علنی و عمومی دفاع و در تاریخ ۱۲ مِه ۱۷۳۲ دکترای خود را دریافت کند و از آن پس او اولین زنی بود که در دانشگاه با رتبه علمی دکترا تدریس می‌کرد، با این محدودیت که نمی‌توانست به کلاس‌هایی که تماماً مرد هستند درس بدهد. پس از آن بندیکت چهاردهم به او کمک کرد تا کلاس‌های خصوصی خود را نیز دایر کند و همچنین بتواند از آزمایشگاه‌های دانشگاه بولونیا استفاده کند که مجوز آن در سال ۱۷۴۰ توسط دانشگاه بولونیا به او داده شد. پس از گذشت مدتی، باسی محبوب‌ترین فرد در زمینه مکانیک کلاسیک در ایتالیا بود

 

[Atilla]

لائورا ماریا کاترینا باسی در بولونیای ایتالیا از یک وکیل موفق، جوزپه باسی و همسرش، روزا ماری سزارعی به دنیا آمد. تاریخ‌های زادروز مختلفی از او در دسترس هستند: ۲۰ اکتبر، ۲۹ اکتبر، ۳۰ اکتبر و ۲۹ نوامبر که دانشگاه بولونیا و آثار علمی او، تاریخ ۲۹ اکتبر را تأیید می‌کند.

در نوجوانی به مدت هفت سال تحت آموزش خصوصی بود. پسر عمویش از ۵ سالگی به او درس‌های لاتین، فرانسوی و ریاضی آموخت. از سن ۱۳ تا ۲۰ سالگی علومی مانند: فلسفه، متافیزیک، منطق و فلسفه طبیعی را با گائتانو تاکونی، پزشک خانواده و استاد پزشکی در دانشگاه بولونیا، فراگرفت. با وجود توصیه گائتانو تاکونی برای دوری از آموزه‌های بحث‌برانگیز دکارتی،هنگامی که باسی علاقه خود را به مکانیک کلاسیک دریافت، از گائتانو تاکونی جدا شد.

هوش و تحصیل باسی نظر بندیکت چهاردهم، اسقف اعظم بولونیا در سال ۱۷۳۱، را به خود جلب کرد و پس از آن، اسقف حامی اصلی باسی در ادامه راه بود. او مناظره ای عمومی در مقابل ۴ پروفسور دانشگاه بولونیا در تاریخ ۱۷ آوریل ۱۷۳۲، برای باسی ترتیب داد و در سال ۱۷۳۲ و در سن ۲۰ سالگی، باسی به صورت عمومی و علنی از ۴۹ پایان‌نامه خود در زمینه مطالعات فلسفی در سالن بزرگانِ ساختمان عمومی دفاع کرد. دانشگاه بولونیا در ۲۰ مِه همان سال به او مدرک دکترایش را اعطا کرد. او تبدیل به اولین زنی شد که دکترای خود را در مقاطع علمی و دومین زن پس از النا کورنارو پیسکوپیا - ۵۴ سال قبل - که در فلسفه دکترا گرفت، دریافت کرد.

در تاریخ ۷ فوریه ۱۷۳۸ باسی با جوزف وراتی، پزشک و مدرس آناتومی دانشگاه بولونیا ازدواج کرد. این دو نفر روابط کاری سطح بالا و پیچیده زیادی با یکدیگر داشتند. این گونه استدلال می‌شود که باسی از ازدواج خود الهام گرفته تا شروع به مطالعه فیزیک تجربی کند. تعداد فرزندان این دو زوج دقیقاً مشخص نیست اما طی گزارشها و روایت‌هایی ۸ یا ۱۲ فرزند داشتند که سوابق غسل تعمید وجود ۸ بچه را نشان داد.