حقوق ماده ۱۸۱ تا ۱۹۰ قانون مجازات اسلامی

[Mahi.otred]

ماده ۱۸۱ قانون مجازات اسلامی​

عادل کسی است که در نظر قاضی یا شخصی که بر عدالت وی گواهی میدهد، اهل معصیت نباشد. شهادت شخصی که اشتهار به فسق داشته باشد، مرتکب گناه کبیره شود یا بر گناه صغیره اصرار داشته باشد تا احراز تغییر در اعمال او و اطمینان از صلاحیت و عدالت وی، پذیرفته نمی‌شود.

 

[Mahi.otred]

ماده ۱۸۲ قانون مجازات اسلامی​

در شهادت شرعی، در صورت تعدد شهود، وحدت موضوع شهادت ضروری است و باید مفاد شهادتها در خصوصیات موثر در اثبات جرم یکسان باشد. هرگاه اختلاف مفاد شهادت ها موجب دست درازی شود و یا وحدت موضوع را مخدوش کند، شهادت شرعی محسوب نمی‌شود.

 

[Mahi.otred]

ماده ۱۸۳ قانون مجازات اسلامی​

شهادت باید از روی قطع و یقین به نحوی که مستند به امور حسی و از طریق متعارف باشد، اداء شود.

 

[Mahi.otred]

ماده ۱۸۴ قانون مجازات اسلامی​

شهادت باید با لفظ یا نوشتن باشد و در صورت تعذر، با فعل از قبیل اشاره واقع شود و در هر صورت باید روشن و بدون ابهام باشد.

 

[Mahi.otred]

ماده ۱۸۵ قانون مجازات اسلامی​

در صورت وجود دست درازی بین دو شهادت شرعی، هیچ یک معتبر نیست.

 

[Mahi.otred]

ماده ۱۸۶ قانون مجازات اسلامی​

چنانچه حضور شاهد متعذر باشد، گواهی به صورت مکتوب، صوتی- تصویری زنده و یا ضبط شده، با احراز شرایط و صحت انتساب، معتبر است.

 

[Mahi.otred]

ماده ۱۸۷ قانون مجازات اسلامی​

در شهادت شرعی نباید علم به خلاف مفاد شهادت وجود داشته باشد. هرگاه قرائن و امارات بر خلاف مفاد شهادت شرعی باشد، دادگاه، تحقیق و بررسی لازم را انجام میدهد و در صورتی که به خلاف واقع بودن شهادت، علم حاصل کند، شهادت معتبر نیست.

 

[Mahi.otred]

ماده ۱۸۸ قانون مجازات اسلامی​

شهادت بر شهادت شرعی در صورتی معتبر است که شاهد اصلی فوت نموده و یا به علت غیبت، بیماری و امثال آن، حضور وی متعذر باشد.
تبصره ۱- شاهد بر شهادت شاهد اصلی باید واجد شرایط مقرر برای شاهد اصلی باشد.
تبصره ۲- شهادت بر شهادت شاهد فرع، معتبر نیست.

 

[Mahi.otred]

ماده ۱۸۹ قانون مجازات اسلامی​

جرائم موجب حد و تعزیر با شهادت بر شهادت اثبات نمی‌شود لکن قصاص، دیه و ضمان مالی با آن قابل اثبات است.

 

[Mahi.otred]

ماده ۱۹۰ قانون مجازات اسلامی​

در صورتی که شاهد اصلی، پس از اقامه شهادت به وسیله شهود فرع و پیش از صدور رای، منکر شهادت شود، گواهی شهود فرع از اعتبار ساقط می‌شود اما بر انکار پس از صدور حکم، اثری مترتب نیست.