موضوع نویسنده
- Mar
- 3,431
- 12,574
- مدال‌ها
- 6
شب همیشه برایم معنی ای جدا داشته. تمام روز انتظار می کشم که دوباره به استقبال شب با آن ماه تابانش بروم و خودم را در زیبایی اش غرق کنم.
آیا این یک معجزه نیست که ماه بدون توقف هر روز به دور زمین می چرخد و شب های رویایی را برای تک تک مردم این کره خاکی رقم می زند؟ حداقل ارزش این را دارد یک بار هم که شده عمیق به آن بی اندیشیم.
ماه زیباست. ماه ساکت و سرد است. ماه نورانی است وبدون هیچ توقعی شب های تاریک را با مهتاب زیبایش روشن می کند. این قابل ستایش است!
ماه تابان حکایت ها دارد که برای مان بازگو کند. از دل های شکسته ای که او محرم اسرارشان بوده تا دل های شادی که او شاهد خوشبختی و عشق شان بوده و با لبخند آن ها را نگاه کرده. گاهی با خود می گویم کاش جای ماه باشم. کاش بتوانم آنقدر بزرگ و زیبا شوم که گوش شنونده ای برای مردم دنیا باشم و اسرارشان را در سی*ن*ه نگه دارم. یا سخاوتمندانه بر آن ها نور بتابانم و شب هایشان را دل نشین و زیبا کنم.
افسوس که جای ماه نیستم اما خرسندم از اینکه خداوند بار دیگر لطفش را بر ما عطا کرده و همچین نعمتی را در اختیارمان قرار داده که هرشب ماه را ببینیم و تمام غم ها و غصه هایمان را فراموش کنیم.
شب هایمان با نور زیبایش رنگ و بوی دیگری می گیرد و آرامش را به سراسر وجودمان می بخشد. نور مهتاب سرشار از حس خوب و مثبت است. طوری که کافیست شب ها پایمان را از خانه بیرون بگذاریم و زیر نور مهتاب کمی قدم بزنیم. آن لحظه است که متوجه معجزه پنهان شده در این موهبت الهی می شویم و قلبمان سرشار از حس خوب و سرزندگی می شود.
دلم می خواهد سوار سفینه ام شوم و در کم ترین زمان ممکن خود را به ماه برسانم. دلم می خواهد با دستان خودم لمسش کنم و به راز های درونش پی ببرم. همان طور که در زمان های قدیم سفر به ماه غیر ممکن شمرده می شد اما اکنون انسان هایی هستند که با پای خود به آن جا رفته اند پس این آرزوی من هم تحقق می یابد و روزی را می بینم که روی ماه فرود می آیم و لذت بخش ترین سفر زندگی ام را تجربه می کنم.
آیا این یک معجزه نیست که ماه بدون توقف هر روز به دور زمین می چرخد و شب های رویایی را برای تک تک مردم این کره خاکی رقم می زند؟ حداقل ارزش این را دارد یک بار هم که شده عمیق به آن بی اندیشیم.
ماه زیباست. ماه ساکت و سرد است. ماه نورانی است وبدون هیچ توقعی شب های تاریک را با مهتاب زیبایش روشن می کند. این قابل ستایش است!
ماه تابان حکایت ها دارد که برای مان بازگو کند. از دل های شکسته ای که او محرم اسرارشان بوده تا دل های شادی که او شاهد خوشبختی و عشق شان بوده و با لبخند آن ها را نگاه کرده. گاهی با خود می گویم کاش جای ماه باشم. کاش بتوانم آنقدر بزرگ و زیبا شوم که گوش شنونده ای برای مردم دنیا باشم و اسرارشان را در سی*ن*ه نگه دارم. یا سخاوتمندانه بر آن ها نور بتابانم و شب هایشان را دل نشین و زیبا کنم.
افسوس که جای ماه نیستم اما خرسندم از اینکه خداوند بار دیگر لطفش را بر ما عطا کرده و همچین نعمتی را در اختیارمان قرار داده که هرشب ماه را ببینیم و تمام غم ها و غصه هایمان را فراموش کنیم.
شب هایمان با نور زیبایش رنگ و بوی دیگری می گیرد و آرامش را به سراسر وجودمان می بخشد. نور مهتاب سرشار از حس خوب و مثبت است. طوری که کافیست شب ها پایمان را از خانه بیرون بگذاریم و زیر نور مهتاب کمی قدم بزنیم. آن لحظه است که متوجه معجزه پنهان شده در این موهبت الهی می شویم و قلبمان سرشار از حس خوب و سرزندگی می شود.
دلم می خواهد سوار سفینه ام شوم و در کم ترین زمان ممکن خود را به ماه برسانم. دلم می خواهد با دستان خودم لمسش کنم و به راز های درونش پی ببرم. همان طور که در زمان های قدیم سفر به ماه غیر ممکن شمرده می شد اما اکنون انسان هایی هستند که با پای خود به آن جا رفته اند پس این آرزوی من هم تحقق می یابد و روزی را می بینم که روی ماه فرود می آیم و لذت بخش ترین سفر زندگی ام را تجربه می کنم.