موضوع نویسنده
Puyannnn
سطح
4
مهمان
- Sep
- 13,534
- 22,013
- مدال‌ها
- 3
قانونگذار در قانون جدید ، علاوه بر این که حقوق بیمار را مورد توجه قرار داده است ، در راستای حمایت از پزشکان ، گرفتن رضایت نامه و برائت نامه از بیمار را تحت شرایطی ساقط کننده ی مسئولیت پزشک دانسته است .در حقوق ، مسئولیت پزشک اصولا بر پایه ی نظریه ی تقصیر استوار است ؛ یعنی پزشک هنگامی مسئول و مکلف به جبران خسارت است که تقصیر او به اثبات برسد .
قانون مجازات اسلامی 1392 ، در راستای حمایت بیشتر از بیمار قدم هایی را برداشته است . قانون قبل تنها تقصیر را به عنوان دلیلی برای مسئولیت پزشک پذیرفته بود ، اما این قانون قصور علمی و عملی را نیز مورد توجه قرار داده است.برای توضیح مسئولیت پزشکی ابتدا ماده قانونی مربوط به آن را بیان کرده و پس از آن به توضیح منظور قانونگذار می پردازیم .
ماده 495 قانون مجازات اسلامی 1392 بیان می دارد که : " هرگاه پزشک در معالجاتی که انجام می دهد موجب تلف یا صدمه بدنی گردد ، ضامن دیه است مگر آنکه عمل او مطابق مقررات پزشکی و موازین فنی باشد یا این که قبل از معالجه برائت گرفته باشد و مرتکب تقصیری هم نشود و چنانچه أخذ برائت از مریض به دلیل نابالغ یا مجنون بودن او ، معتبر نباشد و یا تحصیل برائت از او به دلیل بیهوشی و مانند آن ممکن نگردد ، برائت از ولی مریض تحصیل می شود .
تبصره 1 : در صورت عدم قصور یا تقصیر پزشک در علم و عمل براي وي ضمان وجود ندارد هر چند برائت أخذ نکرده باشد .
تبصره 2 : ولی بیمار اعم از ولی خاص است مانند پدر و ولی عام که مقام رهبري است. در موارد فقدان یا عدم دسترسی به ولی خاص ، رئیس قوه قضاییه با استیذان از مقام رهبري و تفویض اختیار به دادستان های مربوطه به اعطاي برائت به طبیب اقدام می نماید . "
از ظاهر این ماده اینطور برداشت می شود که قانون گذار اصل را بر مسئولیت پزشک گذاشته است و بعد استثنائات آن را بیان کرده است . یعنی کاملا باید همه ی جوانب در نظر گرفته شود و همه ی ضوابط پزشکی رعایت شود . در صورتی که حتی یک مورد کوچک رعایت نشود ، پزشک مسئول است . پس اگر عمل پزشک مطابق با مقررات پزشکی و موازین فنی نباشد ، مقصر است یعنی در حقیقت چه برائت گرفته باشد چه نگرفته باشد مقصر و مسئول است .
نکته دیگری که باید به آن توجه کرد این است که فرد بالغ چون ولی ندارد ، نیاز به اخذ اجازه از ولی نیست و رضایت از خود فرد گرفته می شود . اما اگر فرد بیهوش باشد و نیاز به اقدام فوری باشد طبق اذن قانون یعنی بند ج ماده 185 و ماده 497 قانون مجازات اسلامی عمل میشود ؛ یعنی می توان بدون گرفتن رضایت نامه درمان را شروع کرد . اما اگر اوژانسی نیست و اقدام فوری نیاز ندارد ، می توان منتظر هوشیاری فرد شد و از خود او رضایت گرفت .
بند ج ماده 158 : " ج - هر نوع عمل جراحی یا طبی مشروع که با رضایت شخص یا اولیاء یا سرپرستان یا نمایندگان قانونی وی و رعایت موازین فنی و علمی و نظامات دولتی انجام می شود (قابل مجازات نیست) . در موارد فوري أخذ رضایت ضروري نیست . "
ماده 497 : " در موارد ضروری که تحصیل برائت ممکن نباشد و پزشک براي نجات مریض ، طبق مقررات اقدام به معالجه نماید ، کسی ضامن تلف یا صدمات وارده نیست .
قانون مجازات اسلامی 1392 ، در راستای حمایت بیشتر از بیمار قدم هایی را برداشته است . قانون قبل تنها تقصیر را به عنوان دلیلی برای مسئولیت پزشک پذیرفته بود ، اما این قانون قصور علمی و عملی را نیز مورد توجه قرار داده است.برای توضیح مسئولیت پزشکی ابتدا ماده قانونی مربوط به آن را بیان کرده و پس از آن به توضیح منظور قانونگذار می پردازیم .
ماده 495 قانون مجازات اسلامی 1392 بیان می دارد که : " هرگاه پزشک در معالجاتی که انجام می دهد موجب تلف یا صدمه بدنی گردد ، ضامن دیه است مگر آنکه عمل او مطابق مقررات پزشکی و موازین فنی باشد یا این که قبل از معالجه برائت گرفته باشد و مرتکب تقصیری هم نشود و چنانچه أخذ برائت از مریض به دلیل نابالغ یا مجنون بودن او ، معتبر نباشد و یا تحصیل برائت از او به دلیل بیهوشی و مانند آن ممکن نگردد ، برائت از ولی مریض تحصیل می شود .
تبصره 1 : در صورت عدم قصور یا تقصیر پزشک در علم و عمل براي وي ضمان وجود ندارد هر چند برائت أخذ نکرده باشد .
تبصره 2 : ولی بیمار اعم از ولی خاص است مانند پدر و ولی عام که مقام رهبري است. در موارد فقدان یا عدم دسترسی به ولی خاص ، رئیس قوه قضاییه با استیذان از مقام رهبري و تفویض اختیار به دادستان های مربوطه به اعطاي برائت به طبیب اقدام می نماید . "
از ظاهر این ماده اینطور برداشت می شود که قانون گذار اصل را بر مسئولیت پزشک گذاشته است و بعد استثنائات آن را بیان کرده است . یعنی کاملا باید همه ی جوانب در نظر گرفته شود و همه ی ضوابط پزشکی رعایت شود . در صورتی که حتی یک مورد کوچک رعایت نشود ، پزشک مسئول است . پس اگر عمل پزشک مطابق با مقررات پزشکی و موازین فنی نباشد ، مقصر است یعنی در حقیقت چه برائت گرفته باشد چه نگرفته باشد مقصر و مسئول است .
نکته دیگری که باید به آن توجه کرد این است که فرد بالغ چون ولی ندارد ، نیاز به اخذ اجازه از ولی نیست و رضایت از خود فرد گرفته می شود . اما اگر فرد بیهوش باشد و نیاز به اقدام فوری باشد طبق اذن قانون یعنی بند ج ماده 185 و ماده 497 قانون مجازات اسلامی عمل میشود ؛ یعنی می توان بدون گرفتن رضایت نامه درمان را شروع کرد . اما اگر اوژانسی نیست و اقدام فوری نیاز ندارد ، می توان منتظر هوشیاری فرد شد و از خود او رضایت گرفت .
بند ج ماده 158 : " ج - هر نوع عمل جراحی یا طبی مشروع که با رضایت شخص یا اولیاء یا سرپرستان یا نمایندگان قانونی وی و رعایت موازین فنی و علمی و نظامات دولتی انجام می شود (قابل مجازات نیست) . در موارد فوري أخذ رضایت ضروري نیست . "
ماده 497 : " در موارد ضروری که تحصیل برائت ممکن نباشد و پزشک براي نجات مریض ، طبق مقررات اقدام به معالجه نماید ، کسی ضامن تلف یا صدمات وارده نیست .
