متفرقه محبوب‌ترین سبک موسیقی در ایران و جهان

[اولدوز]

در کل دنیا از موسیقی به عنوان هنر و فرهنگ هر کشوری یاد میشود که موسیقی هر کشوری از سبک خاص خود پیروی میکند. سبک ها با یکدیگر به دلیل دوره زمانی، منطقه جغرافیایی و نوع سازها و نحوه اجرای قطعات متفاوت است به همین دلیل تعداد سبک های موسیقی در سراسر دنیا بسیار زیاد است و انتخاب سبک موسیقی از بین این همه سبک شاید کار دشواری باشد و در عصر حاضر از موسیقی اصیل ایرانی و سنتی گرفته تا سبک کلاسیک و پاپ و سبک های تلفیقی مدرن تر، هر یک مخاطبین خاص خود را دارند.

 

[اولدوز]

سبک موسیقی یا ژانر موسیقی؛ نامی است قراردادی که برای توصیف صفات قطعه هایی از آهنگ‌ ها که عناصر مشترکی با هم دارند، معنا میشود. در کل سبک‌ های موسیقی به سه دسته هنری، پاپ و سنتی تقسیم میشوند و مهمترین سبک هایی که می توان نام برد سبک کلاسیک، سبک پاپ، سبک راک، سبک مینیمال، سبک سنتی ایرانی، سبک جز، سبک هیپ هاپ، سبک رپ و … است.

 

[اولدوز]

سبک موسیقی کلاسیک Classical music؛ مادر سبک های موسیقی
این نوع سبک بعنوان مادر سبک های موسیقی در جهان شناخته میشود که با موسیقی سنتی تفاوت داشته و نوعی موسیقی آکادمیک محسوب میشود و منظور ما از این سبک موسیقی هنری سنتی اروپایی است. در حال حاضر این سبک پرطرفدارترین است که آغاز آن بر میگردد به سده ‌های میانه (حدود ۵۰۰ سال پیش از میلاد). از هنرمندان معروف این سبک می ‌توان به بتهوون، باخ، موتسارت، آنتونیو ویوالدی، پیوتر ایلیچ چایکوفسکی، شوپن و آرنولد شونبرگ اشاره کرد.

 

[اولدوز]

سبک موسیقی پاپ Pop music
این سبک را بعنوان سبکی عامه پسند میشناسند که پیدایش آن برمیگردد به دهه ‌های ۱۹۳۰ و ۱۹۵۰ و بیشتر در قاره های آمریکا، اروپا و آفریقا رواج داشته است. از هنرمندان معروف سبک موسیقی پاپ می‌ توان به کریس دی برگ، جان بریون، برایان انو، التون جان، ترنت رنزور و کوجی کوندو اشاره نمود. همچنین برای این نوع سبک از دستگاه های الکترونیکی به عنوان تقویت کننده و ایجاد کننده عنصر ریتمیک سنگین استفاده می شده است.

 

[اولدوز]

سبک موسیقی راک Rock music
این نوع سبک موسیقی ژانری است از راک اند رول که از کشور آمریکا نشأت گرفته است. سازهایی که در این نوع سبک موسیقی قرار می گیرند شامل گیتار (آکوستیک، الکتریک و باس)، کیبورد، سینتی سایزر و پیانو است. و به همین دلیل است که در این نوع از سبک موسیقی از امواج بلند با ضرب آهنگ یکنواخت استفاده می شود که این امر از بارزترین ویژگی سبک موسیقی راک محسوب میشود.

 

[اولدوز]

سبک موسیقی مینیمال Minimal music
این سبک موسیقی از دهه 1960 وارد دنیای موسیقی شد که نام دیگر آن کمینه گرا است. به عنوان ایجاد سادگی در ملودی و هارمونی موسیقی شناخته میشود. تاکید این سبک موسیقی بر روی ثابت ماندن ریتم، ملودی، آکورد و تمپو است تا بدون کوچکترین تغییری اِلمان های پایه موسیقی اجرا شوند.

 

[اولدوز]

سبک موسیقی سنتی ایرانی Music of Iran Traditional
از قدیمی ترین سبک های موسیقی از دوران باستان تا به امروز است که به دوران پیش از میلاد مسیح مربوط می شود. در این نوع موسیقی از نت هایی بهره می برند که باعث جدایی این سبک از موسیقی قاره های مختلف می شود. سبک موسیقی سنتی ایرانی شامل 7 دستگاه (شور، سه گاه، چهارگاه، همایون، نوا، راست پنجگاه و نوا) و 5 آواز (ابوعطا، افشاری، دشتی، بیات ترک و اصفهان) میباشد.

 

[اولدوز]

سبک موسیقی جاز Jazz music
دیگر سبک موسیقی که پرطرفدار است، سبک موسیقی جاز یا جَز میباشد که اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم توسط سیاه پوستان آمریکایی آن هم توسط سازهایی نظیر ترومپت، کنترباس، درامز، ترامبون، ساکسیفون، پیانو، گیتار باس و گیتار شکل گرفت. از مشخصه های این سبک می توان به مکث، ضرب های تابدار، چند ضربی بودن، بداهه نوازی، پرسش و پاسخ خوانی اشاره کرد و هنرمندانی نظیر نورا جونز، کرمیت رافینز، جلی رول مورتون، کلمن هاوکینگ، کرمیت رافینز، لوئیس آرمسترانگ و… با این سبک شناخته می شوند.

 

[اولدوز]

سبک موسیقی هیپ هاپ Hip hop music
ورود این سبک به دنیای موسیقی برمیگردد به اواسط دهه 70 میلادی که ترکیبی از صدا و اسکرچ و نمایانگر داستان زندگی افراد به صورت ریتمیک است و قطعات موسیقی در آن بصورت بیت اجرا میشود. بدین گونه که بیت ها به وسیله دی جی نواخته و با خواننده همراه می شوند.

 

[اولدوز]

سبک موسیقی رپ Rap music
در دهه 1960 میلادی بود که سیاه پوستان از این نوع موسیقی برای بیان اعتراضات به مشکلات زندگی و تبعیض های نژادی استفاده کردند و در حال حاضر نیز برای بیان اعتراضی (اعتراض به فقر، بیکاری، تبعیض نژادی و بی عدالتی و …) در سراسر جهان از این سبک استفاده میشود. نوع این سبک بصورتی است که ریتم موسیقی در آن بسیار تند و کلمات پشت سر هم بیان می ‌شوند. که سیاه پوستان در آن زمان، سرمایه و امکانات کافی برای ضبط آهنگ ‌های خود نداشتند و به همین دلیل هنر خود را در خیابان به نمایش می گذاشتند.