مجموعه اشعار محمدحسن جمشیدی

[mobina01]

اشعار محمدحسن جمشیدی ​

 

[mobina01]

به یاد تو، غزل عاشقانه کم داریم
دلِ شکسته و آهِ شبانه کم داریم

نسیم عطر تو پیچیده‌است در همه‌جا
برای دیدنت آیا نشانه کم داریم؟

سزای ما قفس زندگی نبود، بیا!
پرنده‌های توییم، آب و دانه کم داریم

اگرچه از غم دنیا همیشه دَم زده‌ایم
برای از تو سرودن، ترانه کم داریم

هزار مرتبه از تو جدا شدیم و هنوز
برای با تو نبودن بهانه کم داریم...

 

[mobina01]

اگر پایان بگیرد زندگی با بوسه‌های مرگ
چه چیزی بهتر از آغوش واکردن برای مرگ

چه زندان غم‌انگیزی که زندانبان خود باشی
بیاید از در و دیوار دنیایت صدای مرگ

خداوندا مرا راحت کن از تبعیدگاه تن
چرا یک جای خالی نیست در مهمان‌سرای مرگ

به هرجایی که می‌رفتم میان خلق می‌دیدم
نگاهی تازه از لبخندها و های‌های مرگ

دل من! عشق هم دیگر مرا از خود نمی‌داند
ندارم آرزویی در جهان غیر از هوای مرگ

 

[mobina01]

به آسمانِ رهایی نمی‌رسی بی‌عشق
چرا ز بامِ دلم پر کشیده‌ای؟ برگرد...