موضوع نویسنده
- Aug
- 2,199
- 10,223
- مدال‌ها
- 5
حمیدرضا نوربخش مدیرعامل خانه موسیقی در سخنانی ضمن ابراز خوشحالی از برگزاری مراسم اختتامیه جشنواره موسیقی امیرجاهد گفت: نزدیک به دوسال است که از این جمع ها و دیدارها دور افتاده بودیم و امیدوارم این برنامه سر آغازی بر برگزاری برنامه ها باشد. روزی که برای جشنواره موسیقی امیرجاهد برنامه ریزی می کردیم تمام سعی مان بر این بود که به هیچ عنوان موازی کاری نشود. ما در کشور جشنواره های موسیقی فجر، جشنواره موسیقی جوان، جشنواره موسیقی نواحی را با رویکرد خاص خودشان داریم و تلاش بر این بود که این جشنواره بخشی را پوشش دهد که جشنواره های دیگر به آن نپرداخته اند، مانند دونوازی و گروه نوازی. تلاش بر این بوده و خوشبختانه این جشنواره راه خودش را خوب پیدا کرده است و سومین دوره آن نیز با موفقیت به پایان رسید و باید از هیئت محترم داوران و دیگر دست اندکاران جشنواره تقدیر و تشکر کنم.وی گفت: خوشبختانه «خانه موزه دکتر معین و استاد امیرجاهد» در منطقه ۱۴ شهرداری تهران به پایگاه خوب موسیقی تبدیل شده است. محل رفت و آمد اهل هنر شده و کلاس ها و نشست های بسیار خوبی هم در آنجا برگزار می شود و ما هم همیشه در کنار عزیزان در آن مجموعه بودیم و از هیچ کمکی دریغ نخواهیم کرد.
مدیرعامل خانه موسیقی افزود: در حالی که می دانیم متاسفانه فعالیت های هنری به مرکز شهر و بالا متمرکز شده است و این یکی از مصیبت ها تبدیل شده است که باید اینجا اشاره کنم که متاسفیم که اجراهای موسیقی مان در سال ها با بلیت های بسیار گران برگزار می شود و موسیقی از دسترس توده مردم و مخاطبان مهم و اصلی موسیقی دور بوده است. طبقه متوسط جامعه، بدنه‌ی کارمند و دانشجوی جامعه امکان کنسرت رفتن ندارد و اگر هم بتواند شاید سالی یکبار! ما باید هزینه های اجراهای موسیقی را پایین بیاوریم در صورتی که تمام سالن ها دولتی یا متعلق به شهرداری هستند. البته ساختار سالن ها هم به شکلی شده که باید خودشان هزینه های خودشان را تامین کنند و از جایی حمایت نمی شوند. مثل همین خانه هنرمندان که شاید مهمترین مرکز هنری ایران در جهان باشد. باید از در اینجا از زحمات جناب رجبی معمار تشکر کنم که روشن نگاه داشتن چراغ خانه هنرمندان مرهون زحمات ایشان و همکاران شان است.
مدیرعامل خانه موسیقی افزود: در حالی که می دانیم متاسفانه فعالیت های هنری به مرکز شهر و بالا متمرکز شده است و این یکی از مصیبت ها تبدیل شده است که باید اینجا اشاره کنم که متاسفیم که اجراهای موسیقی مان در سال ها با بلیت های بسیار گران برگزار می شود و موسیقی از دسترس توده مردم و مخاطبان مهم و اصلی موسیقی دور بوده است. طبقه متوسط جامعه، بدنه‌ی کارمند و دانشجوی جامعه امکان کنسرت رفتن ندارد و اگر هم بتواند شاید سالی یکبار! ما باید هزینه های اجراهای موسیقی را پایین بیاوریم در صورتی که تمام سالن ها دولتی یا متعلق به شهرداری هستند. البته ساختار سالن ها هم به شکلی شده که باید خودشان هزینه های خودشان را تامین کنند و از جایی حمایت نمی شوند. مثل همین خانه هنرمندان که شاید مهمترین مرکز هنری ایران در جهان باشد. باید از در اینجا از زحمات جناب رجبی معمار تشکر کنم که روشن نگاه داشتن چراغ خانه هنرمندان مرهون زحمات ایشان و همکاران شان است.