مجموعه اشعار مریم حیدرزاده

[آیناز]

تاریخ می سازد
جُغرافیای تو
اَشکت برای من
قلبم برای تو

 

[آیناز]

عشقت مرا تسخیر خواهد کرد
هر ماه من را تیر خواهد کرد
وقتی بگویی عاشقم هستی
حال جهان تغییر خواهد کرد

 

[آیناز]

تو قهوه ات را تلخ می نوشی
این زندگی با عشق شیرین ست
باید همیشه یک نفر باشد
دنیا بدون عشق غمگین ست

 

[آیناز]

تازگیا ، دوری چقدر
ساکت و مغروری چقدر
چه کم باهام حرف می زنی
راس راسی مجبوری چقدر
بی وفا انصافت کجاس
رفتن و نازت مال ماس

 

[آیناز]

گفتی که مرا دوست نداری گله ای نیست
بین من و عشق تو ولی فاصله ای نیست
گفتم که کمی صبر کن و گوش به من کن
گفتی که نه باید بروم حوصله ای نیست

 

[آیناز]

آرامش چشمان تو مانند ندارد
بی عشق، جهان، جرأت لبخند ندارد
آن قدر که دل میبری و جاذبه داری
این قرن، شبیه تو هنرمند ندارد

 

[آیناز]

چشم تو از کهکشان راه شیری هم سر است
پیش چشمان تو یاس و ناز و مریم پرپر است
من نمی دانم چه رازی بین عشق و اسم توست
اسم تو از هرچه زیبا دیده ام زیباتر است

 

[آیناز]

اگه تو از پیشم بری سر به بیابون می ذارم
هر چی گل شقایقه رو خاک مجنون می ذارم
اگه تو از پیشم بری پنجرمون بسته میشه
یه دل با صد تا آرزو از زندگی خسته میشه

 

[آیناز]

غصه نخور مسافر اینجا ما هم غریبیم
از دیدن نور ماه یه عمره بی نصیبیم
فرقی نداره بی تو بهارمون با پاییز
نمی بینی که شعرام همه شدن غم انگیز ؟

 

[آیناز]

اجازه میدی که بگم حرف ترانه هام تویی ؟
دلیل زنده بودنم ٬ درد بهانه هام تویی ؟
اجازه میدی که شبا همش بیام تو خواب تو ؟
اون عکسی که با هم داریم جا بدمش تو قاب تو ؟