مجموعه اشعار مریم سقلاطونی

[;FOROUGH]

مریم سقلاطونی

 

[;FOROUGH]

ترس آن دارم زبانم دشمنم باشد
هر که را از خود بدانم دشمنم باشد

آستینم لانه‌ی مار است می‌ترسم
هر که را می‌پرورانم دشمنم باشد

شک ندارم غیر ازین چشمان سرگردان
دست های ناتوانم دشمنم باشد

 

[;FOROUGH]

هیچ فکرش را نمی‌کردم که بعد از این
هر که پابندش بمانم دشمنم باشد

دست بردار از سرم ای شعر، می‌ترسم
آه! می‌ترسم زبانم دشمنم باشد

باورت شاید نباشد دیده‌ام حتی
بهترینِ دوستانم دشمنم باشند

سایه‌ای دارد می‌آید سمت من، او کیست؟
دوست یا دشمن؟ گمانم دشمنم باشد

"مریم سقلاطونی"

 

[;FOROUGH]

باد زانو می‌زند گلدسته را بو می‌کند
دست هر آشفته‌ای را پیش تو رو می‌کند

در لباس خادمان مهربانت ، صبح ها
صحن و ایوان طلا را آب و جارو می‌کند

می‌نشیند کنج بست" شیخ حر عاملی"
یاد معصومیت آن بچه آهو می‌کند

 

[;FOROUGH]

تا اذان صبح ، مانند نگهبان درت
ذکر برمی‌دارد و آهسته "یاهو" می‌کند

خادمی می‌گفت: با چشم خودش دیده‌ست باد
آن به آن مثل گلی گلدسته را بو می‌کند

چشم می‌دوزد به چشم زائران تشنه‌ات
دور سقاخانه و فواره "هو هو" می‌کند

 

[;FOROUGH]

باد عاشق ، با پر طاووس مخصوص حرم
صحن را آغشته از گل‌های شب بو می‌کند

عطر نابی می‌وزد از کوچه باغ مرقدت
هرکه می‌آید حرم این عطر را بو می‌کند