مجموعه اشعار مریم پور قلی

[mobina01]

اشعار مریم پور قلی ​

 

[mobina01]

تنــها یک نگاه از تو کافیست
صبحم"به خیر" شود
همان نگاه را به من برسان
من به صبح نگاهت
محتاجم ....

 

[mobina01]

یک بار هم
بگو؟!
دوستم داری !
تا طلوعت
صبحهای زیادی را
به دلم بنشانَد.

 

[mobina01]

سپیده سرزده
خورشید ردای صبح به تن کرده
و بر پیکره ی دنیا نور می پاشد
بگو؟؟؟
کجای جهان نشسته ای که
آفتاب ،
امروز،
از سمت تو
طلوع کرده...!

 

[mobina01]

دستانم را بگیر
در صحن چشمهایت بی پناه افتاده ام
این من راه ستودنت را فراموش کرده
دستهایم را بگیر
در تمنای واژه های دوست داشتن
زمزمه کن مرا
آغاز کن دلی را که
تپش های ناموزن دارد
این من به پهنای تمام مرزهای جهان
به آخر رسیده
یک تو
مرا به دستهای زندگی پس بده

 

[mobina01]

چشمهایت قیام ڪردہ اند
خورشید بهمن
موج مے زند در نگاهت،
انقلاب چشمانت،
صلحِ لبانم را بہ هم مے زند
عاقبت در دلم مے نشینے
و صبح ظهور مے ڪند
در من

 

[mobina01]

صبح تکرار آفرینش است
وتکرار واژه های یک طلوع
لبخند را بر لبت بنشان
زندگی شاید نواییست
که تو را
به بودنهای بی تکرار
عادت دهد

 

[mobina01]

صبح عاشقانه ایست
برای چشمانت
آنگاه که آفتاب
غزل واره های عشق را
درنگاهت
تداعی می کند.

 

[mobina01]

تو آمدی
زمان خشکید
در تب نگاهمان
بوی صبح آمد
دلم دچار شد
به شب آویز گیسوانت
و امروز
آغاز من بود
همین امروز را
در چشمانت زندگی می کنم

 

[mobina01]

باز کن پنجره را
صبح آمده
آغاز زیستن است
و تکرار بودنها
چشمانت را بازکن
آفتاب آمده
تا تو را
با طنازی لبخندش
"به صبح به خیری" عاشقانه پیوند دهد...