مشاعره مشاعره با اشعار نادر نادرپور

[AZHHAR]

سیمرغ قله‌های کبودم که آفتاب
هر بامداد، بوسه نشاند به بال من

 

[AZHHAR]

در کنارم سری نو بریده
غرق خون بود و چشمش به ره بود

 

[AZHHAR]

آن لحظه را که تنگ در آغوشم آمدی
آن لحظه را که تنگ در آغوشت آمدم

 

[AZHHAR]

و شب از روی دوش او لغزیده بر زمین
وینک که پلک پنجره ها باز می شود