مشاعره مشاعره با حرف " و"

[! ~ ARYA TOSI ~ !]

اشعاری که با حرف و آغاز می‌شوند.

وه چه شیرینست لعلش اندرو پنهان نمک
ک.س نمیبینم که دارد در جهان چندان نمک
​

 

[DELVAN.]

وای ازین دل که نی هرگز بکامم

وای ازین دل که آزارد مدامم

 

[DOonYa]

وای ازین دل که نی هرگز بکامم

وای ازین دل که آزارد مدامم

وفا نکردی و کردم، جفا ندیدی و دیدم
شکستی و نشکستم، بریدی و نبریدم

 

[Tara Motlagh]

وقت است که بنشینی و گیسو بگشایی
تا با تو بگویم غم شب‌های جدایی

 

[ill_mah]

وخوابم می برد بین هزار و یک شب موهات
و سجده میکند هاروت هم بر سِحر ابروهات

هزاران سال می پیچد به گوش مردم شیراز
صدای جینگ و جینگ نغمه ی ساز النگوهات

چرا یادت نمی آید که در دنیای قبلیمان
تو تاکی بودی و من پیچکی بر دور بازوهات

و در هندوستان روزی خدای معبدی بودی
و من هم بت پرستی در میان خیل هندوهات

من و تو یک نفر بودیم از اول مطمئن هستم
سر من را خدا داده برای روی زانوهات!


به دور از چشم بدخواهان بیا عاشق شویم از نو
قرار ما کنار خُم ! شب یلدای گیسوهات

 

[پایان]

وقت است اگر از پای درآیم که همه عمر
باری نکشیدم که به هجران تو ماند

سوز دل یعقوب ستمدیده ز من پرس
کاندوه دل سوختگان سوخته داند

 

[Serenya]

وادی عشق بسی دور و دراز است
طی شود جاده ی صد ساله به آهی گاهی

 

[amir mohamad]

وادی عشق بسی دور و دراز است
طی شود جاده ی صد ساله به آهی گاهی

وصف حسن تو چه گویم که ز اسباب جمال
هر چه باید همه در حد کمالست ترا

نوبت کوکبه ماه منست ای خورشید
بیش ازین جلوه مکن وقت زوالست ترا

 

[پایان]

وعده‌هایت همه واهی‌ست از این میسوزم
همه گفتند دروغ است دلم گوش نکرد

 

[Tara Motlagh]

ویران شده را حوصله منت معمار نباشد
ویرانه ما را بگذارید که ویرانه بماند