متفرقه معرفی اسب در کتاب زیبای سیاه

[آریادخت]

معمولاً یا به‌طرف اسب‌ها سنگ پرت می‌کرد یا چیز تیزی پیدا می‌کرد و توی بدنشان فرو می‌کرد. نتیجه‌اش هم این بود که اسب‌ها رم می‌کردند و می‌تاختند.

 

[آریادخت]

بعد مسخره‌بازی و سربه‌سر گذاشتنش با کره‌اسب‌ها شروع می‌شد. البته ازنظر خودش این یک جور شوخی و تفریح بود

 

[آریادخت]

این شد که ارباب با یک پرش از روی پرچین‌ها پرید و بازوی دیک را گرفت، آن‌چنان سیلی‌ای توی گوشش خواباند که برق از کله‌اش پرید و فریادش به هوا رفت.

 

[آریادخت]

البته ما اهمیت زیادی به او نمی‌دادیم، چون می‌توانستیم چارنعل از دستش فرار کنیم. اما بعضی‌وقت‌ها سنگی به ما می‌خورد و دردمان می‌آمد.

 

[آریادخت]

روزی از روزها، او مشغول همین شوخی‌های همیشگی‌اش بود و خبر نداشت که ارباب توی مزرعهٔ کناری است، او داشت از دور همه چیز را تماشا می‌کرد!

 

[آریادخت]

با دیدن ارباب، همهٔ ما خیالمان جمع شد و به‌طرفش دویدیم. رفته بودیم که ببینیم چه اتفاقی دارد می‌افتد.

 

[آریادخت]

ارباب با عصبانیت فریاد می‌زد: «پسرک احمق! کره‌اسب‌ها را اذیت می‌کنی؟ این‌طور این زبان‌بسته‌ها را آزار می‌دهی؟ می‌دانم که اولین دفعه‌ات نیست،

 

[آریادخت]

اما مطمئنم که آخرین بارت است. حالا زود پولت را بگیر و بزن به چاک، نمی‌خواهم دیگر ریختت را توی مزرعه‌ام ببینم.»

 

[آریادخت]

این‌طور شد که ما دیگر هیچ‌وقت دیک را ندیدیم. ازآن‌به‌بعد دانیل پیر که مثل ارباب مرد محترمی بود، مراقبت از اسب‌ها را به عهده گرفت. حالا دیگر کاملاً راحت و آسوده شده بودیم.