معرفی معرفی ساز های هندی

[مرام فواضلی]

معرفی ساز های هندی و انواع آن

 

[مرام فواضلی]

موسیقی هندی سبکی از موسیقی است که تناسبات زیاددی با موسیقی ایرانی دارد. حتی سازهای هندی نیز شباهت های زیادی با سازهای ایرانی دارد. در این پست قصد داریم شما را انواع سازهای هند آشنا کنیم.

 

[مرام فواضلی]

تنبور هندی

این ساز موسیقی هندی ابعا بزرگی دارد و دارای ۴ سیم است. این ساز با ددست نواخته میشود و از حمله سازهایی است که برای همراهی با خواننده و ارکستر مورد استفاده قرار میگیرد. سیم های تنبور هنددی از جنس فلز است که پس از ارتعاش تا مدتی صدای آن در محیط باقی میماند. تنبور در هر دو موسیقی هندی و ایرانی پیشینه ای دراز دارد. با این تفاوت که در کشور ما رو به فراموشی است اما در هند هنوز هم خواننده ها تنبور به دست گرفته و مینوارند.

 

[مرام فواضلی]

کمانجه هندی سازی است زهی که سیم های اصلی آن از جنس روده است. این ساز بیشتر برای جواب ددادن به خواننده مورد استفاده قرار میگیرد. البته ساز سارنگ علاوه بر موسیقی هندی در ایران نیز رواج داشته است. نام سارنگ بعدها در زبان عربی به سارنج تغییر نام داد و پس از آن تنها گوشه ای در ردیف موسیقی ایران نام گرفت. انگشت گذاری ددر این ساز با همه سازها متفاوت است. در کمانچه هندی دست چپ زیر سیم ها قرار میگیرد که بسیار دشوار است.

 

[مرام فواضلی]

ساز دلربا
این ساز از نظر شکل و پرده شبیه سه تار است و مانند کمانجه نواخته میشود. البته گفته شده که این ساز از موسیقی ایرانی به موسیق یهندی رفته است.

 

[مرام فواضلی]

سرود
سرودد نیز مانند ساز سرنگی است با این تفاوت که با مضراب نواخته میشود. صدای این ساز مانند تار است. این ساز نیز در ایران به فراموشی سپرده شده است اما در موسیقی هندی همچنان پا برجاست.

 

[مرام فواضلی]

وینا
سازی بسیار قدیمی در هند است که انواع مختلف دارد. البته فعلا فقط انواع شمالی و جنوبی آن نواخته میشود. هر دو نوع مضرابیست ولی در یکی انگشتان دست چپ روی سیمها قرار میگیرد و در دیگری گویی از شیشه باندازه تخم مرغ انگشت را انجام میدهد. از کشیدده شددن این گوی روی سیمها صدای خاصی ایجاد میشود که بسیار گوش نواز است.

 

[مرام فواضلی]

وزن در موسیقی هند اهمیت بسزا دارد و مهمترین ضربی طبله نام دارد. یک جفت طبل کوچک شبیه بنقاره است که روی زمین میگذارند و مینوازند. دیگر پخاوج است که استوانه شکل است و در دوطرف پوست دارد و نوع دیگران نیز “مردنگا” نام دارد. طبل های بسیار بزرگ هم در معابد بکارمی رود که طنین بسیار دارد. اوزان موسیقی هند بسیار متنوع است و وزن در موسیقی هند رل مهمی را بازی میکند بهمین جهت رقص هم که پایه آن بر وزنست در هند اهمیت بسیار دارد.

 

[مرام فواضلی]

از خصوصیات سازهای موسیقی هند یکی این است که اکثراً بزرگ است و علاوه بر سیمهای اصلی مقداری سیمهای فرعی دارد که کوکهای مختلف میشود و به طنین ساز کمک می کند. دیگر اینست که نسبت قوت صدا به تناسب بزرگی ساز کم است. بطور کلی می توان گفت تمام سازها بجز شه نای دارای صدای ضعیف است ولی در عین حال ملیح و خوش آهنگ میباشد. موضوع قابل توجه اینست که مردم هند بسیار محافظه کارند و این خصلت خوشبختانه موجب حفظ و بقای موسیقی هند آنها شده است.