آموزشی معرفی نمایشنامه‌ی رومئو و ژولیت

[؛)Lunika]

به نام خدا
وقتی نام عشق در میان باشد، هیچ نویسنده‌ی دیگری مثل ویلیام شکسپیر وجود ندارد که در ادبیات کلاسیک، به آن توجه زیادی نشان داده باشد. در واقع هیچ نویسنده‌‌ یا شاعری مثل او، عشق میان افراد و نتایج مختلفی که به همراه دارد را جدی نگرفته‌است. او با مفهوم عشق، داستان‌های متفاوتی خلق کرده و غزل‌های زیادی سروده‌است.

 

[؛)Lunika]

در اکثر آثارش نیز «مرگ» پدیده‌ای اجتناب‌ناپذیر است که نمایشنامه‌هایش را به اثری تراژدی تبدیل می‌کند. اولین تراژدی شکسپیر حدوداً در سال 1592 نوشته‌شد و پس از آن، در سال 1595، رومئو و ژولیت نوشته‌شد.

 

[؛)Lunika]

جالب است بدانید که طی این سه سال، شکسپیر 154 غزل و دو داستان شعر‌گونه‌ی طولانی و عاشقانه را به ثبت رساند. این دو شعر، «ونوس و آدونیس» و «دست درازی به لوکرس» بودند. هر دو اثر نیز رمانتیک، تراژدی و عاشقانه بودند.

 

[؛)Lunika]

این در واقع نشان می‌دهد که ویلیام شکسپیر به خوبی با سلیقه‌ی مردم دوران ملکه الیزابت یا همان رنسانس به خوبی آشنا بود و آثاری عاشقانه و دراماتیک خلق می‌کرد. اما در عین حال، به مضامین و مفاهیم زیادی نیز اشاره می‌کرد که او را از زردنویسی فاصله می‌داد و به یک نابغه تبدیل می‌کرد.

 

[؛)Lunika]

گرچه ناگفته نماند که شکسپیر، علاوه بر تراژدی به ژانرهای تاریخی و کمدی نیز اهمیت می‌داد و نمایشنامه‌ی ریچارد سوم و رؤیای نیمه‌شب تابستان را در دو ژانر تاریخی و کمدی به ثبت رساند. از دیگر آثارش نیز می‌توان به حکایت زمستان، درد بیهوده عشق، مکبث، هر طور که شما دوست دارید، ژولیوس سزار، هملت، شاه لیر، طوفان، تاجر ونیزی و… اشاره کرد. اما هدف کلی ما در این مقاله، صحبت از هنر شکسپیر در خلق عاشقانه‌های تراژدی، به ویژه در نمایشنامه‌ی رومئو و ژولیت است.

 

[؛)Lunika]

رومئو و ژولیت نمایشنامه‌ی بسیار تاثیر گذاری است که از ترکیب نثر و شعر به‌وجود آمده‌است. شکسپیر در این نمایشنامه، به دیدگاه تازه‌ای از عشق و تراژدی دست پیدا می‌کند و این دیدگاه را در آثاری چون اوتلو، ترولیوس، کرسیدا، آنتونی و کلئوپاترا نیز خود را نشان می‌دهد.

 

[؛)Lunika]

رومئو و ژولیت نه تنها یکی از بزرگ‌ترین داستان‌های عاشقانه در عرصه‌ی ادبیات است، بلکه به عنوان یکی از محبوب‌ترین نمایشنامه‌های عاشقانه محسوب می‌شود. به عبارتی می‌توان گفت که عاشقانه‌ای مشهورتر از رومئو و ژولیت وجود ندارد و داستان آن‌ها به یک افسانه‌ی فراموش نشدنی تبدیل شده‌است.

 

[؛)Lunika]

افسانه‌ای که در درک ما از عشق رمانتیک تأثیر می‌گذارد. گرچه رومئو و ژولیت، با وجود محتوای غنی که دارد، توجه منتقدان و محققان دوره‌ی ملکه الیزابت را زیاد هم جلب نکرد. آن‌ها ترجیح می‌دادند که تراژدی‌های تلخ‌تری را به عنوان یک تراژدی به حساب بیاورند.

 

[؛)Lunika]

در واقع، آن‌ها بیان داشتند که دو شخصیت عاشق این نمایشنامه، از پیچیدگی کافی برخوردار نیستند. آن‌ها می‌گفتند که رومئو و ژولیت، صرفاً دو قربانی هستند، نه کسانی که به خاطر عشق، یک تراژدی فراموش‌نشدنی بسازند.

 

[؛)Lunika]

ویلیام شکسپیر نمایشنامه‌ی رومئو و ژولیت را بر اساس یک داستان باستانی نوشته‌است. ولی در نوشتن دوباره‌ی آن، خلاقیت‌ به خرج داده و تغییرات زیادی اعمال کرده‌است. تا جایی که هدف و منظور اصلی محتوای آن به طور کلی تغییر می‌کند. در این نمایشنامه، همانطور که ارسطو توصیه کرده، قهرمانان نه سلطنتی هستند و نه نجیب‌زاده.