آموزشی معنی ستایش پایه ششم (ادبیات)

[BARAN_KH_Z]

بسم الله الرحمن الرحیم

 

[BARAN_KH_Z]

۱- به نام آن که جان را فکرت آموخت *** چراغِ دل به نورِ جان برافروخت







معنی: به نام خداوندی که به روح آدمی توانایی فکر کردن بخشید و به دل همانند چراغی نور بخشید.

 

[BARAN_KH_Z]

۲- ز فضلش هر دو عالم، گشت روشن ***ز فیضش خاکِ آدم، گشت گُلشن






معنی: از بخشش خداوند هر دو جهان روشن و نورانی شد و خاکِ وجود آدم، گلستان شد.

 

[BARAN_KH_Z]

۳- جهان، جمله، فروغِ نورِ حق، دان *** حق اندر وی ز پیدایی است پنهان







معنی: جهان را به تمامی، پرتوی از نور وجود خداوند بِدان و خداوند به دلیل آنکه در کمال پیدایی و آشکار بودن است، در این جهان پنهان به نظر می رسد.

 

[BARAN_KH_Z]

۴- خِرَد را نیست تابِ نور آن روی *** بُرو از بهرِ او، چشمِ دگر جوی






معنی: عقل انسان توانایی درک خداوند را ندارد برای دیدن خداوند باید دنبال چشم دیگری (چشم دل) بود.

 

[BARAN_KH_Z]

۵- در او هرچه آن بگفتند از کم و بیش *** نشانی دادهاند از دیده ی خویش






معنی: هرچه کم وزیاد از خداوند گفته اند همه بر اساس دیده های چشم خود بوده است‌.

 

[BARAN_KH_Z]

۶- به نزدِ آن که جانش در تجلّی است *** همه عالَم، کتابِ حق تعالی است





معنی: آن کسی که جانش در حضور خداوند قرار دارد، همه ی جهان را همچون کتابی می داند که از وجود خداوند خبر می دهد.