حقوق بین‌الملل مفهوم سوء‌استفاده از هوانوردی کشوری، موضوع ماده 4 کنوانسیون شیکاگو (1944)

[-pariya-]

مفهوم سوء‌استفاده از هوانوردی کشوری، موضوع ماده 4 کنوانسیون شیکاگو (1944)

 

[-pariya-]

ماده 4 معاهده هوانوردی بین‌المللی کشوری، موسوم به کنوانسیون شیکاگو (1944) با عبارات زیر، دولت‌های متعاهد آن را مکلف کرده است که از به کارگیری هوانوردی کشوری در جهتی مغایر با اهداف آن معاهده اجتناب کنند

 

[-pariya-]

: «دولت‌های متعاهد موافقت می کنند که هوانوردی کشوری را مغایر با اهداف این معاهده مورد استفاده قرار ندهند».

 

[-pariya-]

قدمه معاهده نیز گفته شده است: «سوءاستفاده از پیشرفت‌های آتی هوانوردی بین‌المللی کشوری می‌تواند به تهدیدی برای امنیت عمومی تبدیل شود».

 

[-pariya-]

این مقاله سعی دارد مفهوم سوءاستفاده از هوانوردی کشوری را در پرتو مفاد معاهده مذکور با نقد برداشت‌هایی که تا کنون در مورد آن صورت گرفته است

 

[-pariya-]

تبیین و سپس بیان کند که اِعمال تحریم‌های حوزه هوایی که در برخی شرایط، مغایر با اصول و اهداف کنوانسیون شیکاگو است، مصداق سوءاستفاده از هوانوردی کشوری است