مجموعه اشعار میرزا مهدی مسجدی قمی

[~Fateme.h~]

میرزا مهدی مسجدی قمی

 

[~Fateme.h~]

(خسرو لولاک)

ساقیِ گلچهره خیز و در دِه جامم
جام چه باشد ، بده : رطل مدامم
نیست دگر بحثی از حلال و حرامم
هی هی ، خم خم بریز باده به کامم

زآنکه علی جانشین ز روز غدیر است

باد فنا تا نبرده است مرا خاک
تیز نما آتشم ، ز آب طربناک
تا که زنم پا ز وجد بر سر افلاک
دست زنم بر ولای خسرو لولاک

 

[~Fateme.h~]

آنکه لوایش فراز چرخِ اثیر است

نور خدا ، آفتاب برج هدایت
ختم رسل را وصی و میر ولایت
رایت اسلام از او به ظلّ حمایت
شرع نبی را هدایت است و نهایت

زآنکه وجودش قِدم ز عالم پیر است

 

[~Fateme.h~]

صِهر نبی زوج پاک زهره‌ی زهرا
حیدر صفدر هژبر عرصه‌ی هیجا
شاه فلک فر ، علی عالی اعلا
میر مظفر ، ولی والی والا

آنکه به هر آمرالامور ، امیر است

 

[~Fateme.h~]

ای به وجودت طفیل، عالم هستی
راهنمایی تو ، در خدای‌پرستی
دست تو بالای هر بلندی و پستی
دست خدایی و فوق بر همه دستی

دست تو بالا و دست‌ها همه زیر است

 

[~Fateme.h~]

ای همه خلقان ز اصل، فرع وجودت
عالم امکان ، رهین منت جودت
نیست، همه هست گشته است ز بودت
بخشش یابند از قیام و قعودت

روز جزا آنچه از صغیر و کبیر است

 

[~Fateme.h~]

آتش موسیٰ شهابی از قبس توست
نفخه.ی عیسیٰ هوایی از نفس توست
نعره‌ی اسلام ، بانگی از جرس توست
معنی قران که جمله دسترس توست

سوی بشر ، بر ولایت تو بشیر است

 

[~Fateme.h~]

شمس و قمر مکتسب ز نور و ضیایت
مشتری و زهره جلوه‌‌گر ز لقایت
مرّیخ و هم زحل مطیع به رایت
دفتر نظم فلک ، گشوده برایت

بر رقم مِدحتِ تو ، تیر دبیر است

 

[~Fateme.h~]

بعد نبی قوم جهل و بی‌خبری را
غیر تو لایق نبود راهبری را
آنکه عیان کرد کینه‌‌ی عمری را
بهر خود اندوخت آتش سقری را

زآن سببش جا به قعر نار و سعیر است

 

[~Fateme.h~]

آنکه به ناحق ز دودمان طهارت
غصب خلافت نمود، بهر امارت
خواست درآرد تو را به قید اسارت
بر تو روا داشت چند ذل و جسارت

نزد خدا و رسول، خوار و حقیر است