موضوع نویسنده
- Jul
- 1,522
- 3,677
- مدال‌ها
- 7
نادر شاه افشار موسس سلسله افشاریه، نبوغ نظامی بی‌مانندی داشت. تدبیرهای جنگی او سبب شد در هیچ یک از جنگ‌های عصر خود شکست را تجربه نکند.
پس از سقوط سلسله صفویه، افغان‌ها اصفهان را تصرف کردند و چندین ماه بر تخت شاهی ایران تکیه زدند. شاه تهماسب که از جانشینان شاه سلطان حسین بود از نادر تقاضای کمک کرد. نادر با ارتش خود به بازماندگان صفویه پیوست و با بیرون کردن افغان‌ها از اصفهان، ایران را از وجود آن‌ها پاک کرد. پادشاهی نادر را می‌توان به دو دوره تقسیم کرد. دوره اول، دوره نبوغ نظامی نادر که منجر به آرام شدن اوضاع ایران و غلبه او بر افغان‌ها، عثمانی‌ها، روس‌ها و سلطه بر هند و ثروت فراوان آن شد و دوره دوم، پنج سال پایانی حکومت نادر است که رفتارهای خارج از منطق او منجر به نارضایتی مردم از حکومت نادر و نابودی او شد.
بیشتر دوره پادشاهی نادر در جنگ گذشت. او با تصرف دهلی، ثروت سرشار هند را به ایران انتقال داد؛ اما نتوانست این ثروت را در راه آبادانی ایران به کار ببرد. وی پس از جنگ‌های بسیار به اطرافیان خود بدگمان شد و آن‌ها را کور کرد و از بین برد. نادر سیاست این را نداشت که برای خود جانشینی تربیت کند. او به‌دلیل خودشیفتگی، در پایان عمر به اطرافیان خود و مردم بسیار سخت‌گیری کرد و هر جا اعتراضی علیه او شکل گرفت، هجوم آورد و به قتل عام مردم پرداخت.
نادر شاه افشار با نبوغ نظامی و رشادت ایران را از چنگ اشغال‌گران خارجی بیرون آورد
دو دوره زندگی نادر شاه افشار، قضاوت در باره شخصیت وی را سخت می‌کند؛ زیرا وی شخصیتی سهل و ممتنع داشته است. نادر شاه در دوره اول پادشاهی خود با تمام وجود از ایران و مردم کشورش پاس‌داری کرد. نبوغ نظامی او سبب شد که ایران را از چنگ دشمنان بیرون آورد و بر بغداد پایتخت عثمانی و شبه قاره هند حاکم کند. سپس در پنج سال پایانی عمرش به‌دلیل گرفتار شدن به بیماری سوء ظن و بدبینی، همه آنچه که برای مردم و کشورش انجام داده بود را در اثر بی‌تدبیری از دست بدهد.
پس از سقوط سلسله صفویه، افغان‌ها اصفهان را تصرف کردند و چندین ماه بر تخت شاهی ایران تکیه زدند. شاه تهماسب که از جانشینان شاه سلطان حسین بود از نادر تقاضای کمک کرد. نادر با ارتش خود به بازماندگان صفویه پیوست و با بیرون کردن افغان‌ها از اصفهان، ایران را از وجود آن‌ها پاک کرد. پادشاهی نادر را می‌توان به دو دوره تقسیم کرد. دوره اول، دوره نبوغ نظامی نادر که منجر به آرام شدن اوضاع ایران و غلبه او بر افغان‌ها، عثمانی‌ها، روس‌ها و سلطه بر هند و ثروت فراوان آن شد و دوره دوم، پنج سال پایانی حکومت نادر است که رفتارهای خارج از منطق او منجر به نارضایتی مردم از حکومت نادر و نابودی او شد.
نادر شاه افشار کیست؟
نادر شاه افشار موسس سلسله افشاریه، اصفهان را از محاصره افغان‌ها درآورد و آن را به صفویه بازگرداند؛ اما چون لیاقت شاه صفوی را در حفظ ایران کارآمد ندید، با رضایت بزرگان خود بر تخت شاهی ایران تکیه زد. در دوران نادر، ایران درگیر شورش‌های داخلی شد و همسایگان ایران نیز در ابتدای کار وی تلاش کردند تا برخی شهرهای مرزی ایران را صاحب شوند؛ اما نادر آن‌ها را شکست داد. نادر در عصر پادشاهی خود چندین بار با حکومت عثمانی وارد جنگ شد؛ اما شورش‌های داخلی ایران اجازه تمرکز به او نمی‌داد که کار را یکسره کند. سرانجام نادر شاه در طی سه جنگ بر آن‌ها مسلط شد.بیشتر دوره پادشاهی نادر در جنگ گذشت. او با تصرف دهلی، ثروت سرشار هند را به ایران انتقال داد؛ اما نتوانست این ثروت را در راه آبادانی ایران به کار ببرد. وی پس از جنگ‌های بسیار به اطرافیان خود بدگمان شد و آن‌ها را کور کرد و از بین برد. نادر سیاست این را نداشت که برای خود جانشینی تربیت کند. او به‌دلیل خودشیفتگی، در پایان عمر به اطرافیان خود و مردم بسیار سخت‌گیری کرد و هر جا اعتراضی علیه او شکل گرفت، هجوم آورد و به قتل عام مردم پرداخت.
نادر شاه افشار با نبوغ نظامی و رشادت ایران را از چنگ اشغال‌گران خارجی بیرون آورد
دو دوره زندگی نادر شاه افشار، قضاوت در باره شخصیت وی را سخت می‌کند؛ زیرا وی شخصیتی سهل و ممتنع داشته است. نادر شاه در دوره اول پادشاهی خود با تمام وجود از ایران و مردم کشورش پاس‌داری کرد. نبوغ نظامی او سبب شد که ایران را از چنگ دشمنان بیرون آورد و بر بغداد پایتخت عثمانی و شبه قاره هند حاکم کند. سپس در پنج سال پایانی عمرش به‌دلیل گرفتار شدن به بیماری سوء ظن و بدبینی، همه آنچه که برای مردم و کشورش انجام داده بود را در اثر بی‌تدبیری از دست بدهد.
