آموزشی نایژه

[-pariya-]

 

[-pariya-]

نای به دو نایژه اولیه (primary bronchi) یا اصلی تقسیم می شود. که در ناحیه ی ناف همراه با شریان ها و ورید ها و عروق لنفاوی وارد شش می شوند. پس از ورود به شش ها، نایژه اولیه به طرف پایین و خارج سیر می کند

 

[-pariya-]

و به سه نایژه ثانویه (secondary bronchi) یا لوبی در شش راست و دو نایژه ثانویه در شش چپ تقسیم می شود. و هر کدام از آن ها یک لوب شش را پوشش می دهند.

 

[-pariya-]

این نایژه های ثانویه مجددا تقسیم می شوند و نایژه های ثالث (tertiary bronchi) یا سگمنتال (segmental) را به وجود می آورند.

 

[-pariya-]

هریک از نایژه های ثالث همراه با انشعابات کوچکتری که از ان خارج می شود یک سگمنت برونشی _ ریوی را تشکیل می دهند که با در نظر گرفتن کپسول بافت همبندی

 

[-pariya-]

و عروق خونی مربوط به آن ها تقریبا 10 تا 12 درصد هر شش را تشکیل می دهند. وجود این قبیل سگمنت ها، برش های جراحی بافت های آسیب دیده و بیمار ریه را ممکن می سازد، بدون اینکه بافت سالم مجاور تحت تاثیر قرار بگیرد

 

[-pariya-]

هر نایژه ثالث، نایژه های کوچک و کوچک تر را به وجود می آورد که شاخه های انتهایی آن ها نایژک (bronchiole) نامیده می شوند. هر نایژک وارد یک لوبول ریوی شده و به 5 تا 7 نایژک انتهایی (terminal bronchiole) تقسیم می شود.

 

[-pariya-]

لوبول های ریوی، ساختمان های هرمی شکلی هستند که راس آن ها به طرف ناف ریه قرار دارد. محدوده هر لوبول با دیواره نازکی از بافت همبند مشخص می شود که در بزرگسالان این دیواره ها اغلب ناقص هستند.

 

[-pariya-]

نایژه ها:
هر نایزه اولیه به طور مکرر تقسیم می شود و شاخه های جدید کوچکتر می شوند تا به قطر حدود 1 تا 2 میلی متر برسند. ساختمان مخاط نایژه ها شبیه مخاط نای است

 

[-pariya-]

ولی سازمان بندی غضروف و عضله صاف در ان ها متفاوت است. در نایژه اولیه حلقه های غضروفی به طور کامل مجرا را دور می زند، اما با کاهش قطر نایژه ها صفحات مجزا از غضروف شفاف جانشین حلقه های غضروفی می شوند.