آموزشی نثر ادبی

[Serenya]

🌙 نثر ادبی یعنی چه؟

نثر ادبی نوشتنی‌ست که با کلمات مجسمه می‌سازد.
زیبایی برایش مهم است؛
آهنگ جمله‌ها، انتخاب واژه‌ها، تصویرسازی…
ذهن و دل با هم کار می‌کنند.
نوشتن در این سبک مثل نقاشی است:
حس هست، ولی حساب‌شده و هنرمندانه.

 

[Serenya]

مثال:

شب آهسته آمد،
و ماه لبخندی نقره‌ای بر شانه‌ی شهر پاشید.

احساس در این جمله هست، اما با لباس هنر.

 

[Serenya]

🌧 نثر احساسی یعنی چه؟

 

[Serenya]

نثر احساسی بیشتر شبیه نَفَس کشیدن دل است.
خام، بی‌محاسبه، مستقیم.
هدف زیبا نوشتن نیست؛
هدف «خالی شدن» و بیان حقیقتی‌ست که می‌سوزاند.
مثل حرف زدن با خودت، نه با کلاس ادبی.

 

[Serenya]

مثال:

خیلی دلم برات تنگ شده…
نمی‌دونی نبودنت چه‌قدر خفه‌کننده‌ست.

اینجا کلمه‌ها فریادند، نه نقاشی.

 

[Serenya]

✨ فرق‌شان در یک نگاه احساسی

نثر ادبی مثل شمع است؛
آرام می‌سوزد، نور می‌دهد، شکل دارد.
نثر احساسی مثل کبریت است؛
تیز روشن می‌شود، می‌سوزاند، می‌رود.
در ادبیات، کلمه‌ها انتخاب‌شده‌اند.
در احساس، کلمه‌ها فرار می‌کنند و می‌آیند.

 

[Serenya]

نثر ادبی می‌گوید:

باد آرام از کنار پنجره گذشت و حیاط را به یاد پاییز انداخت.

نثر احساسی می‌گوید:

دلم یه‌جوریه… انگار یه چیزی گم شده.

هر دو ارزشمندند؛
فقط کارکردشان فرق دارد.

 

[Serenya]

🌸 ترکیب ایده‌آل

گاهی بهترین نوشته‌ آن است که از هر دو نفس می‌کشد:

شب‌ها کنار پنجره می‌نشینم.
دلم آرام می‌لرزد…
مثل برگ آخر پاییز که نمی‌داند بماند یا بیفتد.

این نه کاملاً ادبی‌ست، نه کاملاً احساسی؛
زنده است.

 

[Serenya]

🎯 یک تمرین برای تو

یک حس انتخاب کن (مثلاً دلتنگی، خستگی، امید، عشق).
اول ساده و احساسی بگو.
بعد همان را به زبان ادبی بنویس.
مثال از من:
احساسی:
خیلی خسته‌ام… انگار روحم وزن پیدا کرده.
ادبی:
خستگی مثل غباری آرام روی روح نشسته؛
نه می‌کُشد، نه می‌گذارد نفس بکشم.