نقد دلنوشته «آتش خاکستر»
منتقد: @fatemeh bano
عنوان:
اتش خاکستر ترکیبی از دو واژه است که در میان عنوان ها دیده می شوند اما در زمره کلمات کلیشه ای نیستند. تر کیب این دو واژه هم چیز تازه ای را خلق نکرده و شامل ارایه بارزی نیست. یک تر کیب اضافی که در معنی دوباره داغ دیدن است. به نوعی عد از خاموشی عشق و ترک معشوق حالا این درد به شکل اتشی از خاکستر این ارتباط زبانه می کشد. عنوان با محتوای دلنوشته مرتبط بود اما پتانسیل بالایی برای جذب نداشت.
مقدمه:
نقطه قوت این مقدمه ارتباط صحیح ان با دیگر اجزای دلنوشته بود. اما چند واژه گلایه امیز ساده شروع قوی ای برای یک متن ادبی نمی باشد.در حقیقت هیچ ارایه واضحی به چشم نمی خورد و اگر چیزی بود_ مثل استعاره بیابان و گرگ ها_خلق نبودند و باز در حد یک متن ساده قرار داشتند. به نوعی تاثیر گذاری مقدمه من باب ضعف ادبی ان بسیار کمرنگ بود.
ارایه های ادبی:
نویسنده اهمیت صحیحی به این رکن حیاتی در متون ادبی نداده بود. تمامی جملات خود را ساده نگاشته بودو در خیلی از موارد حتی از ارایه هایی سطحی چون تشبیه و کنایه دریغ کرده بودند. اگر متون را زیر ذره بین هم ببریم در تمام تنه دلنوشته شاید تنها در حد یکی دو تشبیه( مثال: سرنوشتم را با لجن نوشته اند) یافت شود.
توصیفات:
تا حدمتوسطی مخاطب می توانست غم عشق دخترک را حس کند اما باز با این وجود توصیفات ساده گاهی مانع ارتباط کامل متن و خواننده می شد.
انسجام:
دلنوشته نویسنده بیشتر به یک داستان کوتاه مشابه بود تا متن های ادبی. در واقع من باب همین مسئله هم وحدت درستی بین پارت های دلنوشته نمایان بود. البته گاهی متون به سمت حاشیه می رفتند (مثل پارت شکایت از خداوند) اما دوباره به سمت و سوی عشق کشیده میشدند.
هدف:
هدف اصلی نویسنده نشان دادن مقام اتش نشان بود اما عملا از این هدف به بیراهه یا اصطلاحا جاده خاکی زده بودند، به طوری که مخاطب دلنوشته یا داستان را بابت عشق دخترک به معشوقه مرده اش دنبال می کرد و اصلا اهمیت و مقام یک تش نشان مشخص نبود.
بافت:
لحن دلنوشته ادبی بود و پرشی به محاوره دیده نشد.
رعایت علائم نگارشی:
در متن دلنوشته غلط املایی دیده میشد. مثال:
ااتهاب
التهاب
مشکل اصلی این بخش در استفاده افراطی و گاها نادرست علامت هایی چون ! و ؟! بود.
به گمانم من روح ندارم! من یک جسم متحرک هستم!
به گمانم من روح ندارم؛ من یک جسم متحرک هستم.
به نیم‌فاصله ها نیز بهایی نداده بودید.
سخن منتقد:
هر وقت منظور شما از نگاشتن، یک مسئله اجتماعی یا معنوی بود که جایگاه والایی داشت، سعی کنید تمام توان خود را برای نگارش ان به کار ببرید. با این حال از انتخاب شما در نگاشتنی برای اتش نشان ها بسیار خرسندم و امیدوارم در این مسیر پیشرفت های شایانی نمایید.
